‘The Good Samaritan’/’De Barmhartige Samaritaan’, is een lied van Dallas Holm. Nadat zijn album ‘Songs of Hope and Comfort’/’Liederen van Hoop en Troost’ uitgekomen was, schreef hij het boek ‘Words of Hope and Comfort’/’Woorden van Hoop en Troost’ , waarin hij dieper ingaat op de verhalen achter de teksten van zijn album. Daarmee wil hij mensen bemoedigen en helpen stil te staan bij de hoop en troost die Jezus geeft.
Dit lied bemoedigt mij enorm! De woorden zijn zo herkenbaar voor me. Vooral die over diepe eenzaamheid, zo dat ‘mijn hoofd langzaam achterover viel, en woorden diep vanuit mijn binnenste opstegen naar boven: ik heb honger, geef me alstublieft te eten, ik ben naakt, kleed mij alstublieft, ik ben zo eenzaam! Is er dan niemand die naar mij toe kan komen?’
‘Ik had dit nog maar net gezegd, of daar was U! Toen wist ik dat God mijn gebed had gehoord! Ik had het moeten weten, er niet verbaasd over moeten zijn: Zijn oog is op de musjes, dus waarom niet op mij…’
Tabitha
Vrij vertaald:
Geslagen, moe, alleen gelaten langs de weg, zo’n droge mond van dorst dat ik geen woord meer kon zeggen. Toen liep U langs, en keek in mijn ogen, en zag mijn nood en stond stil om mij te redden. Anderen kwamen langs en liepen voorbij, weigerden te helpen of waren te moe om dat te proberen.
Uiteindelijk zat ik daar alleen, mijn hoofd viel langzaam achterover. Woorden diep vanuit mijn binnenste stegen op naar boven: Ik heb honger, geef me alstublieft te eten. Ik ben naakt, kleed mij alstublieft. Ik ben zo eenzaam! Is er dan niemand die naar mij toe kan komen?
Het geluid van mijn woorden stierf weg. Ik had het in ieder geval geprobeerd. En dat proberen leek het enige wat ik nog kon doen.
Maar ik had dit nog maar net gezegd, of daar was U. Toen wist ik dat God mijn gebed had gehoord! Ik had het moeten weten en er niet verbaasd over moeten zijn. Zijn oog is op de musjes, dus waarom niet op mij…