Onder de kop “De rugproblemen van de Rooms-katholieke kerk” plaatste Hans Frinsel op 17 mei onderstaand Zautje onder de rubriek ‘Politiek en maatschappij Zending en kerk.’ Met zijn toestemming nemen we de tekst hieronder op.
DE RUGPROBLEMEN VAN DE ROOMS_KATHOLIEKE KERK
Duitse Rooms-katholieke priesters in zo’n honderd parochies besloten om afgelopen week massaal homorelaties te zegenen. Dat deden sommigen al buiten de kerk. Nu verplaatsen zij dat naar binnen.
Die beslissing staats haaks op de uitspraak van de Congregatie voor de Geloofsleer van het Vaticaan, die zo’n zegen onlangs nog categorisch afwees en de homoseksuele praktijk een zonde noemde. De paus steunde deze uitspraak, al leek hij het later te willen nuanceren. Deze ‘rechte rug’ van de Rooms-katholieke kerk werd door traditionele katholieken met instemming ontvangen, maar door moderne katholieken fel bekritiseerd. Velen leggen die uitspraak naast zich neer, getuige bovengenoemde daad van openlijke ongehoorzaamheid aan het kerkelijk gezag. De gevolgen van deze afwijzing van het leergezag van Rome kunnen wel eens verstrekkender zijn dan alleen een diepe verdeeldheid in de Rooms-katholieke kerk.
De Rooms-katholieke kerk heeft de afgelopen decennia aan invloed ingeboet in Europa. De relatie tussen de conservatieve kerkleiding in Rome en de doorgaans meer progressieve politiek in Europa is al jaren ongemakkelijk, uitzonderingen als Polen daargelaten. Op het punt van het LHBTI-beleid kwam die tegenstelling vaak naar voren. Toch was de kerk van Rome nog altijd een invloedrijk bolwerk waar rekening mee werd gehouden. Hun achterban is immers groot. In tegenstelling tot de protestantse kerken heeft de Rooms-katholieke kerk ook diplomatieke vertegenwoordigingen in alle landen. Zij vormen een lobbygroep waar politici uit pragmatische overweging rekening mee houden.
Nu is het voor heel Europa overduidelijk dat het gezag van Rome over de katholieke gelovigen afbrokkelt. In Nederland was al een groep katholieke geestelijken die alternatieve relaties inzegende. Maar deze massale en openlijke rebellie in Duitsland is een directe aanslag op het leergezag van Rome. Men zaagt openlijk aan de poten van de eens zo absolute autoriteit van de Heilige Stoel.
De Duitse katholieke actiegroep ‘Liebe gewinnt’, die de homozegeningen bepleit, noemde het ‘nee’ van de Congregatie van de Geloofsleer een ‘on-evangelie’. Dit gaat verder dan stellen dat er een scherp verschil van inzicht is. Deze opstelling doet de eeuwenoude kerkleer in de ban en maakt het standpunt van beide kampen ‘wederzijds uitsluitend’. Het gevolg zal zijn dat de Duitse (en Europese) politiek zich vrij zullen voelen de lobby van de conservatieve Roomse kerk met een korreltje zout te nemen.
Protestantse kerken waren al langer sterk verdeeld en telden voor de overheden minder mee. Dat er nog steeds enige vrijheid is voor conservatieve kerken om een eigen beleid te voeren ten aanzien van seksuele moraal, kwam mede omdat we enigszins uit de wind gehouden werden door de brede rug van de Rooms-katholieke kerk. Nu trekt die rug krom en kunnen we de volle tegenwind verwachten. Hoe lang zullen we nog in vrijheid mogen belijden dat de Bijbel het huwelijk exclusief aan een relatie van één man en één vrouw voorbehoudt?
We moeten de impact van de huidige ontwikkeling niet onderschatten. De campagne om een afwijkende mening ten aanzien van LHBTI illegaal te maken, komt in een stroomversnelling. Zijn we klaar voor de storm?