Sommige publicaties zijn tijdloos. Dat geldt zeker voor wat ds Jacob Overduin schrijft over geestelijke volwassenheid, onder de titel: “Worden als een man”. Hij schrijft anno 1967, vanuit rijke ervaring door de combinatie van studie, pastoraat en levenservaring. Niet in de laatste plaats zijn ervaringen in het concentratiekamp Dachau in de tweede wereldoorlog, die hij beschrijft in zijn boek “Hemel en hel van Dachau”.
In een interview zegt ds Overduin:
“In mijn prediking en pastoraat heb ik altijd een integraal evangelie willen brengen, dat Christus zowel Verlosser als voorbeeld is. Niet het één ten koste van een ander.”
Ook: “Ik erken dat het evangelie ruim is en dat het zich niet beperkt tot de ziel alleen, maar tot de hele mens, ja, tot de hele wereld. Maar we moeten niet vergeten, dat Christus – hoewel Hij de hele wereld op het oog heeft – altijd begint met het slaan van een bruggehoofd in het hart van de mens. Dat hij of zij wedergeboren wordt. Dat is voor alles noodzakelijk. Als je daar niet meer vanuit wilt gaan, wordt het evangelie gehumaniseerd tot een soort moraal of een idealisme en wordt Jezus uitsluitend een voorbeeld.” Wikipedia: Jacobus Overduin
Hierbij een link naar de tekst van “Worden als een man” : Overduin-Geestelijke-volwassenheid
Ds Overduin schrijft: Zowel de psychologie als de Heilige Schrift hebben het over de mens. Dezelfde concrete mens. De psychologie bestudeert het gedrag. En beschrijft haar bevindingen over het hele proces van geboorte tot volwassen en ouder worden. Statistieken laten zien dat de meeste mensen niet volwassen worden. Alsook dat het leven van mensen niet statisch is, en dat groei niet ophoudt. Het leven als zodanig aanvaarden is een teken van volwassenheid.
De Heilige Schrift heeft vooral het geestelijk volwassen worden van mensen als thema. Waarbij geldt dat het geestelijke leeft in de gewone mens. Als christen het leven aanvaarden, betekent: aanvaarden dat alles een gave en een opgave, of roeping van God is.
Mensen kunnen blijven steken in onvolwassen, kinderachtig en bang gedrag. Gedrag kan verschillen per situatie. Achtergronden spelen daarbij een belangrijke rol. Alsook bekende en onbekende factoren.
Kenmerken van psychische volwassenheid, de moeite van het bestuderen waard voor jezelf, zijn:
1. Vastheid én soepelheid;
2. Zelfkennis én zelfaanvaarding;
3. Op jezelf gericht én naar buiten gericht kunnen zijn, afstand kunnen nemen van jezelf;
4. Onpartijdig én objectief kunnen zijn;
5. Aanpassings- én incasseringsvermogen hebben
6. Aanspreekbaar zijn én verantwoordelijkheidsgevoel kennen
Kenmerken van geestelijke volwassenheid zijn, ook weer de moeite van het bestuderen waard voor jezelf:
1. Leven vanuit de verbondenheid met Jezus Christus.
2. Die Koning is in en over je leven.
3. Je bent Gods medewerker, en tegelijk als een bedelaar in alles afhankelijk van Hem.
4. Je geeft het volle antwoord op het volle evangelie. Wat inhoudt dat je niet te laag blijft rondscharrelen, maar je erop toelegt te groeien…”Totdat Christus gestalte in je heeft gekregen,” naar Galaten 4:19b.
Wat dit betekent voor de thema’s liefde en seksualiteit?
“Er is heel wat oefening in zelfbeheersing en zelfverloochening nodig om er achter te komen én te beleven wat christelijke liefde is. Om de vrijheid in volwassenheid te gebruiken en niet te misbruiken, om te leren dat liefde geen mooi woord is voor willekeurig en vormloos driftleven, om te beseffen dat het in strijd is met de menselijke waardigheid het seksuele leven als een apart genotwereldje te beleven. Een mens is op een andere manier een seksueel wezen dan een dier. Vanwege ethische aspecten als trouw, bereidheid tot een offer, sociale verantwoordelijkheid, opvoeding tot volwassenheid. Omgaand met “wet” in liefde.” (p. 184). Het gaat om vrijheid, in liefdevolle verbondenheid met God en mensen.
Bertien
