Israël werd bevrijd uit Egypte. Ze kwamen uit een slavenbestaan, en werden een vrij volk. Ze trokken door de Schelfzee. De Farao die hen bedreigde en symbool staat voor het kwaad, verdronk in diezelfde zee. Israël was vrij. En stond nu voor de reis door de woestijn.
Eind goed, al goed? Nee, de reis moet nog gaan beginnen. En je ziet dat het volk van alles tegenkomt op hun reis. Je ziet ook dat ze opstandig worden en bang, en hun eigen weg willen kiezen, en God tergen met een afgodsbeeld. De reis lijkt op onze reis door het leven. Het volk moet luisteren, maar dat valt niet altijd mee.
‘God ging voor hen uit in een wolk’, lees je in Numeri 9:17-20
‘Telkens als de wolk zich van de tent verhief trokken de Israëlieten verder, en op de plaats waar de wolk stilhield sloegen ze hun kamp op. Op bevel van de Heer trokken de Israëlieten verder, en op bevel van de Heer sloegen ze hun kamp op. Zolang de wolk op de tabernakel rustte, bleven ze op de plaats waar ze waren. Bleef de wolk lange tijd boven de tabernakel hangen, dan braken de Israëlieten al die tijd niet op, ze hielden zich aan de aanwijzingen van de Heer. Soms bleef de wolk maar een paar dagen boven de tabernakel hangen. Ook dan sloegen ze hun kamp op wanneer de Heer daartoe bevel gaf en trokken ze verder wanneer de Heer het beval.’
Na dit Bijbelgedeelte wordt het nog een keer gezegd, dat de wolk af en toe van de avond tot de morgen bleef, en dan al weer vertrok. Geen pijl op te trekken! Willekeurig. Geen systeem, geen zekerheid, geen duidelijkheid. Totale afhankelijkheid van God.
Dus als ze moe waren, maar de wolk verderging, dan moesten ze opbreken. Als er genoeg energie was om verder te gaan, maar de wolk ging niet, dan bleven ze. Hoofdpijn van de inspanning? Doorgaan! Een ziek jengelend kind? Verder trekken! Genoeg energie om nog een heel eind te lopen? Stoppen en rust!
Waarom? Waarom de ene keer lang rusten, en dan weer kort. Of zes dagen lopen, en dan een dag rust. Je wilt toch een beetje duidelijkheid.
Ik herken dat in mijn eigen leven. Als God goede dingen geeft, dan aanvaard ik dat dankbaar. Maar als het tegenzit, dan heb ik daar moeite mee!
De afgelopen tijd had ik dat sterk. En juist toen hoorde ik een preek hierover, die binnenkwam. Ik had te maken met veel tegenstand in mijn persoonlijk leven en in mijn omgeving en werd opstandig: ‘Heer waarom?’ En toen ging er nog meer fout. Ik kon op dat moment niet meer bidden of Bijbel lezen, en wilde even niets meer met God te maken hebben.
In de kerk had ik het moeilijk. Is God werkelijk goed? Het was donker.
De weg met de Heer is niet altijd makkelijk. Het is niet makkelijk als er steeds weer dingen misgaan in je leven. Als je ziet dat mensen om je heen het moeilijk hebben. Als je zelf de pijn ervaart.
Het volk trok verder, het moest in het beloofde land aankomen. De tocht duurde zelfs veertig jaar langer, omdat ze God niet geloofden op Zijn Woord en bang waren voor de inwoners van het land. Ze zagen overal reuzen en gevaren.
Maar toch… Uiteindelijk kwamen ze in het land aan. En na veel strijd konden ze een toekomst opbouwen. God was er bij, in de moeilijkheden. Hij blijft beloven, dat we behouden zullen aankomen, als we vasthouden aan Hem.
Dat weet ik ook wel, maar af en toe landt dat niet bij mij. Ik weet dat de reis niet altijd makkelijk is, en ik zou die naar mijn hand willen zetten. Op zo’n moment vind ik dan dat de Heer zich moet aanpassen aan míjn tempo. Ik kan opstandig worden als de Heer Zijn weg gaat, en iets anders voor ogen heeft, dan ik.
Ik weet met mijn hoofd dat Zijn weg goed is. Een gemakkelijke reis is ons nergens beloofd.
Gelukkig trokken ze als volk sámen op naar het beloofde land. Zo hebben wij gelukkig ook elkaar. Daarin is God zo goed voor ons. Als iemand niet verder kan, dan kan de ander voor hem of haar bidden. Als het tegenzit, en je opstandig wordt, dan hebben we elkaar.
Laten we elkaar aanmoedigen om vol te houden, met vallen en opstaan, want uiteindelijk zullen we aankomen. We zijn een volk onderweg. En één ding staat vast’, we komen aan op onze bestemming.
Jezus ging ons namelijk voor op die weg, Hij weet waar wij doorheen gaan. Zijn koninkrijk komt!
Ton
