Wanneer ik terugkijk naar 2020 vallen mij twee dingen op. Allereerst was 2020 voor mij een jaar van ontvangen, omdat er vastigheid ontstond op het gebied van werk en wonen. Dat waar ik al een langere poos naar verlangde, namelijk stabiliteit, werd in het afgelopen jaar op een bijzondere manier realiteit. Daarnaast was 2020 voor mij, net als voor vele anderen, een behoorlijk gevoelsjaar.
De gevoelens die speelden waren onder andere het gevoel van onzekerheid toen in maart de eerste coronagolf en de daarbij behorende maatregelingen werden ingezet. Het gevoel van angst rondom het mogelijk oplopen van het virus bij familie en vrienden. Het gevoel van verdriet wanneer gemaakte plannen, van welke orde dan ook, gewijzigd of zelfs gecanceld moesten worden. Het gevoel van machteloosheid toen bleek dat er sprake was van een tweede golf en de besmettingen bleven oplopen.
Zelf merkte ik dat het soms zo makkelijk is om je door je gevoel te laten leiden. Zeker op de momenten wanneer deze je overvallen. Dat de discipelen van Jezus deze momenten ook hebben gehad, kunnen we teruglezen in het verhaal van de storm op het meer uit Lukas 8: 22-24.
Op een keer stapte Jezus met de leerlingen in een boot en zei: “Laten we naar de overkant van het meer varen.” Ze voeren weg en Jezus viel in slaap. Het begon te stormen op het meer. De boot liep vol water en ze kwamen in gevaar. De leerlingen gingen naar Jezus toe en maakten Hem wakker. Ze riepen: “Meester, Meester, we zinken!” Hij werd wakker en sprak streng tegen de wind en de golven. En het water en de wind werden rustig en het werd stil.
Wat mij opvalt is dat de leerlingen er echt van overtuigd waren dat ze zouden zinken. Voor de vissers onder hen was het zeker niet de eerste keer dat ze een storm op het meer meemaakte, maar op dat moment was het gevoel op uitzichtloosheid leidend. Jezus daarentegen rust en is in slaap terwijl de storm tekeer gaat.
Persoonlijk geloof ik dat dit verhaal ons aanmoedigt om ons, hoe lastig soms ook, niet mee te laten slepen in alles wat er om ons heen gebeurt. Dat we worden uitgedaagd om juist het rustpunt te zijn voor de mensen om ons heen. Dat er op dit moment een storm rondgaat waarvan we het einde nog niet kunnen inschatten, is een feit. Toch mogen we staan op de belofte die sommigen van ons een aantal weken geleden nog hebben gehoord of zelfs gezongen: “God zal met ons zijn. God is Immanuel.” ook in 2021!
Ik wens u/jou een heel gezegend en hoopvol jaar toe!
Channa