De afgelopen kerstdagen en jaarwisseling stonden een aantal kernwoorden centraal. In de diensten die we bezochten, de gesprekken, de boeken. Kortom een inspiratie om daarmee het nieuwe jaar in te gaan.
KWETSBAAR; Vanwege de grootse en unieke wijze waarmede God liet zien hoe lief Hij de wereld en ook zijn schepselen lief heeft. Wat is er meer kwetsbaar dan een ongeboren kind en een pasgeboren baby. Wat tevens kwetsbaar is, de eerste en de verdere relaties in een mensenleven, Zijn Leven.
SIMEON EN HANNAH; Zij vertellen ons heel veel. De evangelist Lucas laat in zijn geboorteverhaal alle generaties spreken. Baby’s, jonge ouders, vrouwen en mannen, ouderen. En dat alles binnen de joodse roots van ons geloven. Het tweede vers van de lofzang van Simeon zegt, oude woorden. “Een licht, zo groot, zo schoon, gedaald van ’s hemels troon, straalt volk bij volk in d’ogen. Terwijl het ’t blind gezicht van ’t heidendom verlicht en Israel zal verhogen”.
”HIER BEN IK” Een kernwoord van Abraham, in het boek wat ik nu aan het lezen ben.
Zo willen we als OnzeWeggers ook in 2019, Onderweg.nu zijn. Alle betrokkenen kennen de kwetsbaarheid van het issue waarover we schrijven en gingen a.h.w. van kwetsbaarheid naar “kleine kracht”. En vandaaruit willen we present blijven met; het hoe, het waarom, het wat, het waartoe. En we vertellen aan elkaar en anderen die dit willen horen/lezen. Het is een begaanbare weg. In verbondenheid met Immanuel en mensen.
Om daarmee elkaar te bemoedigen, te inspireren. Ook in twee duizend negentien. Shalom in 5779.
mooi en shalom