Op 5 februari schrijft Patrick Simons in CIP-nieuws:
Edinburgh weigert christelijk evenement vanwege Amerikaanse prediker
In de afgelopen weken kwamen verschillende berichten naar buiten met betrekking tot de evangelisatietour van Franklin Graham in het voorjaar, langs acht steden in Groot Brittanië. Beheerders van verschillende locaties waar de voorganger zou spreken, hebben zich afgemeld.
Op 28 januari berichtte het CIP dat de spreekbeurt van dominee Graham in Liverpool is geannuleerd, omdat de eigenaren van de locatie daar “zijn interpretatie van het huwelijk onverenigbaar vinden met hun eigen waarden”. Dat onder druk van de LHBTQI-gemeenschap, die niet wil dat Graham komt spreken omdat hij een uitgesproken tegenstander is van het homohuwelijk. Ook Glasgow weigert de prediker als spreker vanwege zijn visie op homoseksualiteit, schrijft het RD op 1 februari. En in Sheffield staat de komst van Graham nog ter discussie. LHBTQI-activisten schreven aan de beheerder van de locatie dat de dominee niet welkom is, omdat hij “herhaaldelijk zijn homofobische overtuigingen ten toon heeft gespreid, en daarbij verkondigt dat homoseksualiteit een zonde is”
Nu blijkt dat Franklin Graham niet de enige te zijn die geweerd is.
Eerder deze week kwam naar buiten dat in het Schotse Edinburgh een christelijke conferentie werd afgelast, omdat spreker Larry Stockstill zou komen. En dan gaat het hier niet alleen om de locatie die het evenement weigert, de hele stad weert de conferentie. De beweegredenen zijn hetzelfde: Stockstill is tegen relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht. De Schotse stad wil geen ruimte bieden aan dergelijke denkbeelden. Daarbij zouden Stockstills bewoordingen een stuk verder gaan dan die van Graham. Zo zou hij in het verleden homoseksuele relaties “weerzinwekkend” hebben genoemd.
Van dergelijke berichten word je niet blij. Omdat er voor een Bijbels geluid steeds minder ruimte blijkt te zijn anno 2020. En vanwege het ontbreken van een pastoraal geluid, als bijvoorbeeld in de opmerking van Stocksill.
In de Gezinsgids van 30 januari hoor ik een ander geluid. Heel wat heilzamer voor wie worstelt met een homoseksuele gerichtheid. Onder het kopje “Gesneden om het Koninkrijk” vertelt Cornelis (gefingeerde naam) over zijn coming-out. In zijn kerkelijke gemeente wordt hij liefdevol opgevangen. Een paar citaten uit het gesprek met hen: Als een gastvoorganger zegt: “Ik heb homo’s lief. De praxis wijs ik af, maar zij die wensen te leven naar Gods Woord krijgen mijn steun”, dan doet dat Cornelis goed.
Hij adviseert jongeren die worstelen met homoseksuele gevoelens: “Neem iemand in vertrouwen. Onderhoud vriendschappen. Niet alleen met vrouwelijke vrienden, maar ook met mannen. Ga samen klussen of dingen ondernemen”. En: “De Heer is het die zorgt. Psalm 139 is voor mij een grote troost geweest. De wetenschap dat Hij van mijn bestaan afwist voordat ik bestond, ervaar ik als een grote troost”.
Waar een homo op moet letten? “Het onderhouden van vriendschappen als homo vraagt om het verdelen van aandacht. Ik vind het heerlijk om bij vrienden te zijn, maar wil niet claimen. En: weet dat je als celibatair levende persoon echt gelukkig kunt zijn. Ook het huwelijksleven kent zijn rafelranden. Als ik ’s avonds in bed stap, probeer ik daarom de mooie kanten van het leven te zien”.