SMOORVERLIEFD OP EEN VRIENDIN

Ik was verliefd, smoorverliefd. Tot dan toe had ik alleen maar verkering gehad met jongens, maar nu was ik tot over mijn oren verliefd op een vrouw. De heftigheid van deze gevoelens overviel me. Als we zoenden, vlogen de vonken eraf en al snel gingen we veel verder dan alleen zoenen. Na een aantal maanden vertelde mijn vriendin dat ze met me wilden trouwen. Er waren omstandigheden waardoor dat niet kon, maar ik had graag ja gezegd.

Tegelijkertijd knaagde er iets van binnen. Als christen vroeg ik me af of dit echt was wat God wilde. Mijn familie had mijn vriendin volledig geaccepteerd, dus daar kwam mijn aarzeling niet vandaan. Waar dan wel? Ik begon christelijke boeken te lezen over homoseksualiteit, van voor- en tegenstanders. Daardoor ontdekte ik dat er geen algemene ‘verklaring’ is gevonden voor homoseksualiteit, zoals een biologische oorzaak. Wel blijken mensen met homoseksuele gevoelens vaak negatieve ervaringen te hebben met mensen van het andere geslacht. Dat herkende ik bij mezelf, maar ook bij mijn vriendin. Zij was in haar jeugd lange tijd door een familielid misbruikt. Zelf had ik ook ervaringen van verkrachting en misbruik. Zou dat de reden kunnen zijn dat ik nu lesbische gevoelens koesterde? Maar wat dan nog, zo redeneerde ik. Mijn liefde was echt en oprecht!

Hoeveel ik ook van mijn vriendin hield, mijn liefde voor God kwam op de eerste plek. Daardoor kwam ik in een enorme worsteling terecht, geestelijk en emotioneel. Ik viel kilo’s af en sliep slecht. Ik besefte dat ik in alle dingen verlangde naar hoe het was in het paradijs – behalve als het ging om mijn seksualiteit. Durfde ik God te vertrouwen dat Hij ook op dat gebied alles wilde herstellen? Op een dag, toen ik voor de zoveelste keer bad wat ik moest doen, was het of ik Jezus in de ogen keek. Hij keek me zo liefdevol aan, maar tegelijkertijd ook droevig. Het was of Hij me liet delen in zijn verdriet om de keuze die ik maakte: Hij wilde immers iets béters voor me, maar waarom wees ik dat af? Zijn liefde, maar tegelijkertijd die de ruimte die Hij me gaf om zelf te kiezen, gaf de doorslag in mijn strijd. Met pijn in mijn hart verbrak ik de relatie met mijn vriendin.

Langzaam kwam ik tot overgave aan God. In geloof gaf ik mijn wil aan Hem over en liet ik toe dat Hij mijn gevoelens zou veranderen. Hij bracht mannen in mijn leven die mijn vertrouwen lieten groeien dat er ook ‘goede’ mannen bestonden. Mannen die niét over grenzen heengingen, die hun vrouw trouw waren en tot bloei lieten komen. Uiteindelijk bracht God me op het punt dat Hij me vroeg open te staan voor een relatie met een man. Ook dat was een keuze in geloof, in vertrouwen op God. Maar toen ik daarop ja zei, zette God de genezing in mijn binnenste ook verder door.

Inmiddels ben ik al vele jaren gelukkig getrouwd met mijn man en hebben we twee prachtige zoons. Mijn ex-vriendin en ik zijn inmiddels goed (en platonisch) bevriend. God is ook zijn weg gegaan met haar. Ben ik lesbisch? Nee. Waren mijn gevoelens echt? Ja. Maar ik geloof ook dat ze voortkwamen vanuit emotionele pijn. Door de genezing die God daarin gaf, doordat ik in geloof op Zijn Woord reageerde, kon God een nieuwe weg met mij inslaan.

Naam bij de redactie bekend