De wonderbare visvangst, Lukas 5:1-11
Stel je voor, je gaat vissen en zit zo’n 2 á 3 uur langs de kant en je krijgt geen visje aan de haak. Het is aan mij al helemaal niet besteed maar, mocht het wel aan iemand besteed zijn, dan bewonder ik in diegenen het geduld van 3 uur naar een dobber staren zonder dat het wat oplevert.
Want wees nu eerlijk.
We willen toch graag snel en met niet al te veel inspanningen een goede opbrengst van onze inzet hebben. De euro’s moeten rollen, het rendement moet zichtbaar groeien en de cijfers moeten liefst zo hard mogelijk stijgen.
In gedachten zie ik daarom ook de discipelen in Lukas 5 enorm teleurgesteld naar de kant komen in de vroege morgen. De hele nacht hebben ze al hun krachten gegeven. En steeds weer bleek bij het ophalen van het visgerei dat ze krachten verspeelden en niets binnenhaalden.
Ik ga er vanuit dat ze gezocht hebben naar een reden. Was het misschien de maanstand, of de vaarsnelheid of zou het aan het geluidsvolume hebben gelegen?
Zo varen ze aan het eind van de nacht naar de kant en beginnen de netten schoon te maken.
Maar ‘t geval wil dat ze nog niet klaar zijn. Jezus gebiedt hen weer het water op te gaan.
Ik verwachtte al lezend dat de discipelen zouden weigeren. Zij, de vakmannen die weten hoe en waar en wanneer je moet vissen, zouden zich toch niet zomaar weer het meer op laten sturen.
Ik herken dat wel.
Als ik weer is zo’n week heb gehad waarin de strijd van homo-gevoelens op het scherpst gevoeld werd, zou je mij niet moeten gebieden om weer volle bak er tegenaan te gaan. Nee, geef me dan a.u.b. even de tijd om mezelf weer op adem te laten komen.
Soms kan die strijd zo diep zijn en het gevoel van het alleen te moeten doen zo intens.
De discipelen mopperen echter niet en volgen gehoorzaam het woord van Jezus. Maar doordat de discipelen nu zonder tegenstand weer van wal steken en hun netten overboord gooien, komen ze tot een bijzondere ontdekking.
De vangst is niet afhankelijk van hun vakkennis of inspanning, maar het ligt in de handen van hun Meester, de Heere Jezus. Ze hebben hierdoor het hoogste rendement.
Zo mag ik het ook vaak ervaren.
Mijn strijd en zoektocht zijn vaak zo gericht op mezelf. Totdat Jezus Zelf gaat spreken. Dat geeft dan een uitkomst waar ik niet meer op rekende. Dan weet ik me veilig en gedragen in Zijn woorden.
Bij Hem is de sleutel tot succes!
Anton
Foto: Jetty