Wat drijft de volken, wat bezielt ze toch? Psalm 2: 1 Berijmd
God schiep een perfecte leefomgeving vol vormen, kleuren, geuren, planten en dieren. Voor de mensen, de kroon op Zijn scheppingswerk! Het was goed, ze genoten in vrede van God en van elkaar.
En toch: opstand!
Bizar eigenlijk!
Dat verzet tegen God kent vele vormen:
Je van Hem afkeren. Hem vervloeken! Zoals Jobs’ vrouw adviseert. Of Zijn dienaren pakken. Met name Zijn Knecht bij uitstek: Jezus.
Profeten worden gedood. Jezus gekruisigd. Israël, directe verwijzing naar God, krijgt haat over zich heen. En uitkomen voor je geloof in God en Zijn Woord is riskant in onze post-christelijke samenleving.
Terwijl Hij in Jezus de Heiland voor alle mensen is. De Enige, levende God!
Jesaja noemt Jezus Gods Knecht die de woede van God over alle opstandigheid op Zich neemt en wegdraagt. En zo vijanden van God verzoent. Vrede geeft.
De weg terug naar God loopt via berouw, erkenning van je trots en onvermogen.
Dat irriteert mensen. Simon Vestdijk schrijft: “Het is mijn eer te na, dat een ander sterft in mijn plaats.” Marsman dicht: “Neem mij mijn laatste bezit niet af. Mijn zonden gaan met mij mee in het graf.”
Geen plek ónder God, maar naast Hem. Op gelijk niveau.
Mensen dromen van vrede en geluk: geen somberheid, jaloezie, minderwaardig of onbegrepen voelen meer. En al die tijd is God er. Die vrede geeft.
Dat is het geheim van onder alle omstandigheden vrede kennen.
Hoe je dat geschenk ontvangt? Stil zijn bij Hem. Je leven Hem toevertrouwen. Pijn uit handen geven.
Dan stroomt Zijn vrede binnen!
