‘Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,
zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God, op U vertrouw ik.’
Hij bevrijdt je uit het net van de vogelvanger en redt je van de dodelijke pest.
Hij zal je beschermen met Zijn vleugels, onder Zijn wieken vind je een toevlucht,
Zijn trouw is een schild en pantser.’ Psalm 91: 1-4
Als je in iemands schaduw zit, kan er geen andere schaduw op je vallen.
Wat is er beter dan te zitten in de schaduw van God, onze Vader?
Schaduw bekent bescherming. Bescherming tegen de hitte.
Je bent geborgen onder Zijn vleugels. Vandaar kun je alles beschouwen, alles overzien.
Je bent omringd en ondersteund door God Zelf. Het is de veiligste plaats.
Je mag daar bijkomen van je moeite, je aanvechtingen, je gevoelens, je strijd en vermoeidheid.
Maar ook zul je er vrede en blijdschap ervaren.
Wordt alles dan ineens anders? Nee, dat niet. Maar die schaduw, zo dichtbij God, beschermt je wel. Je hebt rugdekking.
Je Vader is zo dichtbij, je moet wel naar Hem opzien.
Opzien naar Hem is bescherming. Je kunt je maar op één ding richten.
Jezus gebruikt een zelfde beeld, namelijk dat van een hen en haar kuikens. Hij wilde de kinderen van Jeruzalem bijeen brengen, zoals een hen haar kuikens verzamelt.
Ook dat is een beeld van bescherming onder vleugels.
Je wordt uitgenodigd om dichtbij te komen. Heel dichtbij. Zo dichtbij als je maar kunt, in de schaduw, onder de vleugels.
Jetty
