Om met dat tweede te beginnen: op mijn 25e kwam ik tot geloof in Jezus. Door Hem leerde ik God kennen als mijn hemelse Vader. In die tijd was ik aktief in de vrouwenbeweging: als barvrouw, bezig met relaties met vrouwen, dansen en hekserij. Ik leefde zoals de Bijbel zegt ‘naar de wil van het vlees.’ Verstandelijk en geestelijk ‘als een vijand van God’. Ik zocht geluk, liefde en verbondenheid. Maar op de verkeerde plaatsen. Er waren momenten van verlangen en hoop: ‘Dit is het!’ Ik kon in de ban zijn van een vrouw, geobsedeerd, verliefd. Maar als de verliefdheid over was, bleef ik diep van binnen eenzaam. Later begreep ik dat er in ons allemaal een leegte is die alleen God kan vullen door Zijn Geest.
Momenteel zie ik om me heen een toename van ‘modern heidendom’, zoals ik dat beleefde in de vrouwenbeweging en hekserij: leven vanuit je gevoel, naar de wil van het vlees, met jezelf bezig zijn, egocentrisch je behoeften bevredigen, hunkerend naar een kick van bevestiging. Dat is in eerste instantie als een warm bad, maar het wordt duister als je er in vastraakt.
Ik ervaar het zo dat de duisternis toeneemt nu de Joods-Christelijke wortels van onze beschaving worden losgelaten in onze samenleving en in de kerk. Praten over seksualiteit is lastig en geeft spanning. Een vrouw schreef: ‘Ik wil rein leven met God, en ben weggegaan uit de kerk.’ Een andere vrouw, getrouwd met een vrouw, bezocht onze site, en schreef: ‘Jullie doen mij pijn!’ En: ‘u discrimineert.’
Dat ik Jezus leerde kennen veranderde mijn leven: God begon een proces van vernieuwing in mij. In gesprek met een christin kwamen Bijbelteksten bij me binnen als een scherp licht: Johannes 3:16 bijvoorbeeld. Ik ontdekte dat we buiten het paradijs leven. Dat ik een schaduw ben van hoe God mij bedoelde! Hij schiep ons naar Zijn evenbeeld, maar we zijn gevallen, sterfelijke mensen geworden. Kortzichtig en opstandig.
Ik had als kind gehoord over God. Maar ik had nooit begrepen hoe het geloof werkte. Met Jona zeg ik nu: ‘Uit het verderf trok U mij omhoog, Here God!’ Waarom die vergelijking met die ongehoorzame Jona? Omdat ik uit een christelijk gezin kom. Als kind wilde ik de zending in. Maar door misbruik, tekort aan aandacht en verkeerde keuzes, raakte ik de weg kwijt.
God trok me naar Zich toe. Zo ervoer ik het. Doordat ik Jezus leerde kennen. Steeds beter leerde kennen. Alsook mezelf, in mijn gedrag en hunkering om bevestigd en geliefd te worden door bepaalde vrouwen. Ik was op zoek naar mezelf, zie ik achteraf. Ik zocht vrouwen met wie ik me kon identificeren. Dat werkte namelijk niet in contact met mijn moeder. Ik wilde niet worden zoals zij. Ze was zo anders. In mijn beleving oppervlakkig en bepalend.
Door gesprekken, ervaringen, de Bijbel en andere boeken kreeg ik meer inzicht wat het thema homoseksualiteit en mezelf betreft. Ik kwam tot de conclusie: ik ben niet lesbisch geboren – Wat heb ik trouwens een hekel aan dat woord – Allerlei factoren speelden een rol in de ontwikkeling van mijn homoseksuele gevoelens en daarbij horende gedachten- en gedragspatronen.
Mensen maken mensen. Dat gebeurt in gezinnen en daarbuiten. Natuurlijk speelt je persoonlijkheid een centrale rol. Maar het maakt nogal uit of je gezin van herkomst je een gevoel van eigenwaarde gaf. Zo kreeg ik alle mogelijkheden om te studeren. Maar gerichte aandacht was er weinig. Regels waren belangrijker dan individuele aandacht. Gesproken werd er weinig. Als er dan sprake is van misbruik en opgelegd zwijgen, komt er weinig van leren communiceren, jezelf verwoorden om je gedachten en gevoelens te ordenen, een plaats te geven. Ik raakte in een isolement. Net als veel anderen concludeer ik: wat was ik als kind en tiener eenzaam met mijn gedachten, gevoelens en ervaringen!
Het is een verademing om in contact met God en mensen oprechte belangstelling te ervaren voor wat er omgaat in je binnenste. Daarbij stil te staan en samen Zijn weg te ontdekken en te gaan. Open zijn leerde ik in contact met christen-vrienden. Hun liefde maakt me rustiger, standvastiger. Minder gespannen, ook in mijn lichaam, minder onzeker, meer vertrouwend.
Op zoek naar support voor iemand anders ontdekte ik Onderweg.nu. Daar kom ik mezelf nu tegen in anderen. Ik mag de troost doorgeven, waarmee ik zelf vertroost ben. Aan Kim van 16 bijvoorbeeld, die zei: ‘Ik ben verliefd op een meisje. Bij ons thuis wordt niet gepraat. Mijn vader is alleen maar woedend. Een man, zo’n huwelijk wil ik niet!’ Praten doet haar goed. Inmiddels is zij 18 en geeft aan bij Gods woord te willen leven.
En dan Roel, die zei: ‘Ik ga me met jullie inzetten voor mensen die worstelen met homoseksuele gevoelens en Jezus willen volgen. Niet veel later appt hij: ‘Mijn leven is momenteel niet in overeenstemming met jullie boodschap.’ We houden contact. Ik herinner me namelijk mijn eigen ongezeglijkheid en strijd. En dan is er die vrouw die zegt: ‘Ik ben mezelf zo zat. Ik wil met Jezus leven. Maar ga steeds de mist in, wat dat ene betreft.’ Herkenbaar.
Strijd, vallen, opstaan, doorgaan. Ik hield ook jarenlang van alles voor me. Uit schaamte, schuldgevoel. We leven buiten het paradijs, er is strijd. Maar God is er! Om gesprek daarover te stimuleren maakten we accountability-kaartjes: die willen helpen om te praten over je relatie met je hemelse Vader, over wat je blij maakt, alsook over verleiding, schuld, schaamte of blokkades die je kunt ervaren. Bij alle hyperactiviteit: neem tijd voor je relatie met je hemelse Vader, alleen en samen! Laten we elkaar bij de les houden, bevragen, leven bij de verwachting: Jezus komt!
Mensen vallen aan je linker- en rechterzijde. Dan is het van levensbelang dat jouw voeten op de Rots staan: het levende Woord van God, Jezus. Dicht bij Hem leven beschermt je tegen het kwaad. De strijd in de geestelijke wereld en op aarde gaat naar een climax toe. Paulus schrijft in 1 Timotheus 6: 12 ‘Strijd de goede strijd van het geloof, win het eeuwige – ware- leven, waartoe je geroepen bent, totdat onze Heer Jezus Christus verschijnt.’
Persoonlijk heb ik een kleine supportgroep thuis met een paar vriendinnen. Alsook contacten met Onderweg.nu. We bidden voor meer veilige support-plekken met oog op de toekomst.
Problemen ontstaan meestal in contact met mensen. Daar ligt dan ook de oplossing! Herstel van de relatie met God en mensen. Zo zijn wij onderweg naar Gods toekomst. Johannes schrijft in 1 Johannes 3:3 ‘Ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich!’
Bertien
Foto Unsplash