Als oprichter van stichting Different en medeoprichter van andere organisaties rondom homoseksualiteit, ziet Johan van de Sluis met lede ogen aan hoe er in christelijk Nederland om wordt gegaan met homoseksualiteit. Zelf leefde hij als jonge man geruime tijd als homoseksueel. Hij maakte echter een verandering mee en is volgend jaar 50 jaar getrouwd met zijn vrouw. CIP.nl sprak uitgebreid met hem over die verandering. “Ik word nooit meer verliefd op mannen en dat is al tientallen jaren niet meer het geval.”
“Ik was heel diep homoseksueel”, vertelt Johan direct aan het begin van ons gesprek. “Ik leefde volledig in de homoscene. Ik reisde naar grote steden en kwam veelvuldig in homobars. In het begin had ik ook veel wisselende contacten. Dat veranderde later. Toen kreeg ik een vaste relatie. Drie jaar lang leefde ik met een vaste vriend.”
Was je toen gelukkig?
“Jazeker! Wanneer je verliefd wordt op iemand vind je dat fijn. Ik vond het fijn om zo te leven. Dat is ook niet de reden dat ik gestopt ben met die levenswijze. Ik kón het innerlijk niet langer vanuit mijn geloof. Dát is de verandering geweest. Bij homoseksuele gevoelens gaat het niet alleen maar om je seksualiteit, heel je persoonlijkheid doet eraan mee. Daarom zou ik zeker niet zeggen dat ik ongelukkig was in die jaren. Dat was beslist niet zo. Maar het zat me dwars dat ik niet leefde zoals de Heere God het bedoeld heeft. Het gaat er in wezen niet om hoe fijn je je voelt of hoe gelukkig je bent. Dat is niet de norm. De norm is wat God erover zegt. En homoseksualiteit staat in de Bijbel altijd in negatieve context.”
“Doordat mijn gevoelens
veranderd zijn, ben ik teveel
een rolmodel geworden.”
Hoe kwam je tot die overtuiging?
“Tot mijn 28e leefde ik als homoseksueel. Maar ik ging steeds meer aan mijn levensstijl twijfelen. Ik kwam steeds meer in de knoop met wat de Bijbel erover zegt. Ik praatte het wel goed, maar uiteindelijk kwam ik toch tot de conclusie dat het niet langer zo kon. Ik ben een weg van verandering gegaan.”
Verandering of genezing?
“Ik noem het geen genezing. Dat deed ik vroeger wel, zo staat het ook in mijn boek. In die tijd werd het door veel evangelische christenen zo gezien. Maar na een aantal jaren is daar een verschuiving in gekomen en heb ik het nooit meer genezing genoemd. In mijn counselingsgesprekken op EHAH (Evangelische Hulp aan Homofielen), later Different, begon ik meer over verandering te spreken. Ik ben zelf ook werkelijk veranderd.”
Hoe werkt zo’n verandering?
“Seksualiteit is fluïde, dat is een bekend feit. Daardoor kunnen homofiele gevoelens verbleken en heterofiele gevoelens ontwaken. Dat gebeurt bij de ene persoon meer dan bij de andere. Ik moet ook zo eerlijk zijn om te zeggen dat het vaak niet gebeurt. Het is net als bij gebed voor genezing van zieken. Er zijn maar enkele gevallen waarbij ook daadwerkelijk genezing volgt. Doordat mijn gevoelens veranderd zijn, ben ik teveel een rolmodel geworden. Dat was niet mijn bedoeling, maar het gebeurde. Ik werd een voorbeeld van de stelling dat je kan veranderen en trouwen met iemand van het andere geslacht. Ik worstelde niet meer met homofiele gevoelens en ontwikkelde steeds meer heterofiele gevoelens. Daardoor kon ik trouwen. In de hulpverlening heb ik mensen echter vaak moeten ontmoedigen als ze te snel aan trouwen dachten. Je moet echt heterofiele gevoelens hebben, wil je die weg gaan.”
Maar hoe ging die verandering bij jezelf dan?
“Het begon met een verandering in mijn denken. Ik leerde anders denken. Dat is ook altijd het centrale punt geweest in mijn hulpverlening. Het doel is nooit geweest om mensen heterofiel te maken. Dat was zelfs mijn eigen hulpvraag niet. De mensen die bij ons aanklopten, kwamen niet met de vraag of ze heterofiel konden worden. Ze kwamen omdat ze niet wilden leven zoals ze zich voelden. Omdat ze ervan overtuigd waren dat dit niet kon vanuit de Bijbel.”
“Ik leg altijd de nadruk op het
feit dat we in Christus een
nieuwe schepping kunnen zijn”
Als het niet gaat om een verandering van homofiel naar heterofiel, om welke verandering gaat het dan wel?
“Ik leg altijd de nadruk op het feit dat we in Christus een nieuwe schepping kunnen zijn. Dat is zo’n geweldig verhaal. Dat je weet dat je een nieuwe schepping bent wanneer je Jezus hebt aangenomen. Dat je hervormd wordt door een vernieuwing van denken. Sinds ik Jezus ken, mag ik geloven en weten dat ik voor honderd procent een nieuwe schepping ben. Al het oude, dat ik nog voel en dat zeker nog bestaat, mag ik als gekruisigd beschouwen. Dat was altijd de kern van mijn boodschap, de kern van mijn gesprekken. Het is daarnaast ook de kern van mijn eigen leven. Daar leef ik uit.”
“Ik denk dat dit voor iedere christen ontzettend belangrijk is. Niet je gevoelens zijn het uitgangspunt, maar wat God zegt over jou. In Romeinen 12 lezen we over hervormd worden door de vernieuwing van je denken. Dat Bijbelboek gaat overigens helemaal over die oude natuur die er blijft tot je dood. Maar die oude natuur mag je als medegekruisigd beschouwen omdat Christus ervoor aan het kruis is gegaan. Dat mag en moet centraal staan. En dan leren leven vanuit die nieuwe schepping. Het gesprek moet altijd gaan over die oude en die nieuwe mens. ”
“Na een gebed voor
verandering van je homofiele
gevoelens, veranderen deze
niet plotseling in heterofiele gevoelens.”
Kun je nog het moment herinneren waarop je besloot dat er iets moest veranderen in je leven? Hoe ging dat?
“Dat zijn eerlijk gezegd heel veel momenten geweest. Ik weet nog dat ik een keer bij iemand langs ben geweest die mij vertelde dat hij homofiele gevoelens had gehad, maar dat hij een weg van verandering was gegaan. Ik werd daar nieuwsgierig naar en verdiepte me erin. Ik ben ook predikanten tegengekomen die mij die weg wezen. Toch struikelde ik steeds opnieuw en leek het een onbegaanbare weg. Maar dat veranderde toen ik bij een groep evangelische christenen terechtkwam. Daar werd voor mij gebeden en er werd de nadruk gelegd op leven vanuit de nieuwe schepping. Laat ik duidelijk zijn: na een gebed voor verandering van je homofiele gevoelens, veranderen je homofiele gevoelens niet plotseling in heterofiele gevoelens. Maar je mag wel gaan geloven dat je een nieuwe schepping bent in Christus. Dat ben ik vanaf dat moment gaan geloven en ik heb besloten om dat te blijven doen.”
Drukte je daarmee je homofiele gevoelens weg?
“Nee. Die waren er nog. Maar die waren medegekruisigd zoals we in Romeinen 6 kunnen lezen. Ik wist dat ik een nieuwe schepping was en dat mijn oude gevoelens bij mijn oude natuur hoorden. Dat heb ik vastgehouden. En dat kostte wel zelfverloochening. De worsteling met homofiele gevoelen duurde nog vijf jaar en ik was dikwijls ontzettend bang dat ik terug zou vallen. Ik zat zo diep in die homofiele wereld. Ik zat er zo in vast.”
“In die tijd ben ik ook nog een keer teruggevallen. Maar langzamerhand verbleekten die gevoelens zodanig dat ze steeds minder een rol gingen spelen. Het eerste wat ik op een gegeven moment merkte, was dat ik niet meer verliefd werd op jongens. Dat vond ik fantastisch. Later ben ik getrouwd en ik was oprecht verliefd op mijn vrouw. Langzaam maar zeker heeft die verandering dus plaatsgevonden. Dat is een heel proces geweest. Maar de strijd is nu gestreden. Ik heb daar geen strijd meer mee. Ik word nooit meer verliefd op mannen en dat is al tientallen jaren zo.”
Teruggevallen?
“Dat was tegen het einde van die vijf jaar. Het was een eenmalige terugval omdat ik een verkeerde keuze maakte qua vakantiebestemming. Waar ik eerst altijd naar de bergen ging om te wandelen met God, koos ik die keer voor een vakantie naar Ibiza. Toen ben ik eenmalig teruggevallen in homoseksueel contact. Maar dat is daarna nooit meer gebeurd.”
“We moeten helaas wel
constateren dat het bij
velen niet verandert”
Voel je jezelf ook nooit meer seksueel aangetrokken tot mannen?
“Nee. Ik word niet meer op zo’n manier aangetrokken tot mannen. Je moet het overigens natuurlijk nooit opzoeken. Maar het is oprecht al jarenlang geen aanvechting meer voor mij.”
Je vertelde dat je niet meer verliefd wordt op mannen. Is dat omdat het gevoel weg is of omdat je situaties ontloopt?
“Verliefdheid kun je niet dwingen. Dat ben je of dat ben je niet. Ik werd altijd heel snel verliefd op mannen. Maar dat is op een gegeven moment verdwenen. Daar hoefde ik amper mijn best voor te doen. Het verbleekte en juist dan kan die andere kant ontwaken. Dat is eigenlijk het proces. We moeten helaas wel constateren dat het bij velen niet verandert. Maar al die jaren bij EHAH/Different heb ik mensen mogen helpen om vanuit dat nieuwe-schepping-zijn kracht van God te ontvangen om celibatair te leven en op een goede wijze met zichzelf om te gaan. Ook dan kan er evenwicht in je leven komen.”
Dit artikel verscheen eerder op CIP.nl op 25 augustus 2020 door Patrick Simons.
Foto: CIP.nl