Het woordje ‘homogenezing’ kwam de afgelopen weken een paar keer langs. Het begon met een berichtje van het CIP (Christelijk Informatie Platform) over een artikel in het ND: “Duitsland verbiedt homogenezing”. Organisaties en personen die conversietherapie aanbieden, riskeren gevangenisstraf of een geldboete, aldus het ND. Nu roept bij mij het woord ‘homogenezing’ alleen al negatieve gevoelens op. Alsof een therapie, lees ‘methode’, mensen zou kunnen veranderen in hun diepste gevoelens. Onderstaande verhalen onderstrepen die scepsis.
Zoals van die jongen die uit de kast komt en vervolgens met geweld het huis uit wordt gezet. Nadat de dominee erbij is gehaald om een gebed om genezing uit te spreken. In Amsterdam wordt hij opgevangen en kan hij zijn verhaal doen.
De discussie speelt natuurlijk al langer. Zo beluisterde ik een uitzending van de Vlaamse radio 1 PIAZZA uit 2003. Over “Hersteltherapie”. Een man vertelt daarin over zijn opnames en behandeling in de psychiatrie, vanwege homoseksueel gedrag. De behandeling, hij is dan 15 jaar, bestaat uit elektroshocks en medicijnen. Verandering of ‘genezing’ blijft uit. Hij schetst ongekende hardheid, meedogenloosheid, eenzaamheid en afwijzing.
Eenzaamheid klinkt ook door in wat een man vertelt over zijn behandeling, tijdens een terugblik op 2019 door Eén vandaag op 28 december. Commissie de Winter wordt genoemd, die onderzoek deed naar misstanden in de Jeugdzorg vanaf 1945. Als drie-jarige werd de man misbruikt. Seksualiteit was een moeilijk thema. Je zou denken ‘daar wordt aandacht aan besteed’. Maar nee.
Het is niet zo verwonderlijk dat de LHTB-beweging aanvoelt als een warm bad. Voor wie eenzaam is door afwijzing en hardheid in de omgeving. Punt is alleen dat je in die gemeenschap niet terecht kunt met je moeite rondom dit onderwerp.
Angst voor afwijzing kende ook David, die in de winter-editie van TFT schrijft: “Ik hunkerde naar liefde, iemand die me begreep. In mijn studententijd leerde ik Jezus kennen. Ik gaf me aan Hem over, en begon een levende relatie met Hem. Tegelijk bleef de angst dat ze in mijn gemeente zouden ontdekken dat ik homoseksuele gevoelens heb. Want de gemeente was duidelijk over wat de Bijbel leert over relaties en seksualiteit”. David wordt gemeenteleider. Hij blijft zijn emoties en verlangens wegduwen. En probeert een manier te vinden om om te gaan met de momenten dat hij naar zijn gevoel God in de steek laat. “Zonde-management” zoals hij het noemt, heeft zijn prioriteit. Tot een vriend open wordt over zijn strijd met zijn homoseksuele gevoelens. David schrijft over “kleine incidenten”. Maar schuld en schaamte worden zo sterk, dat hij in gesprek met vrienden en de gemeenteleiding alles openlegt. “Ik verwachtte afwijzing”, schrijft hij, “ik stond op het punt te breken met de gemeente en mijn relatie met Jezus. Maar ik vond vriendschap. In hun ogen was liefde. Ze hielden me vast in mijn verdriet, en waren zo de armen van een liefdevolle hemelse Vader. Dit was mijn dieptepunt, én mijn keerpunt”. En nu? “Ik ben niet perfekt”, aldus David, “maar er is een perfekte God die me helpt, mij redde en heelmaakte op manieren die ik niet zou kunnen bedenken. Inclusief, maar niet beperkt tot, mijn seksualiteit”.
expecting rejection / ik verwachtte afwijzing
In het radiogesprek met PIAZZA in 2003 zegt Johan van de Sluis: “Vriendschap is de eerste fase op weg naar verandering. En: ik ben niet veranderd omdat ik bad “Wilt U het wegnemen?”, maar doordat ik ging leven vanuit het nieuwe schepping zijn in Jezus, en mijn oude natuur mocht beschouwen als meegekruisigd met Hem”.
Het gaat niet om grote woorden als genezing door een bepaalde therapeutische methode. Maar om helende vriendschap, support en coaching, in verbondenheid met Jezus. En daarbij kan ook hulp waar IFTCC zich hard voor maakt een belangrijke rol spelen. Samen delen, groeien in inzicht, bidden en bemoedigd worden in je keuze Hem te volgen. Dan zet Hij kracht bij. Jezus maakt het verschil. We mogen met geloof, hoop en liefde het nieuwe jaar ingaan.
Wat vriendschap en verbondenheid kan betekenen is mooi verbeeld in het volgende videofragment: als de nood hoog is…
Bertien van Ginhoven
Voorzitter bestuur Onderweg.nu
Dank je wel Bertien dat je een uitspraak van mij citeert uit een radio toespraak.
Nog dagelijks probeer ik te leven vanuit het nieuwe schepping zijn en mijn oude natuur voor dood te houden. Dat heeft mijn leven voor honderd procent veranderd en zal dat blijven doen.
God daarvoor Gedankt!