Ken je dat? Dat je je maar blijft vergelijken met anderen. Dat je je nooit goed genoeg voelt! Mijn ego kan er wat van! En ik word er ‘n ontevreden mens van. Soms komt er jaloezie op, dan heb ik van die momenten dat ik net zo mooi wil zijn, als die andere vrouw. Of ik schaam me omdat ik nog struikelingen heb met seksuele zonde. Ik voldoe niet en ik plaats mezelf onder de wet, in plaats van onder de genade. Ik leg mezelf eisen en regels op, waardoor ik me minderwaardig voel. Ik denk dat die ander ‘t beter voor elkaar heeft, wordt jaloers en voel me vervolgens neerslachtig en veroordeelt.
Wat helpt is dat ik regelmatig mijn ziel toespreek net als David doet in ps 62: 2 Zeker, mijn ziel is stil voor God; van Hem is mijn heil. Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet al te zeer wankelen.
Dus ik zeg tegen mezelf: Stop met vergelijken want dan wankel ik. Word stil en laat los, daar komt alleen maar gedoe ellende van. Bij God ben ik veilig, Hij is mijn rots en heil en ik ben Zijn vergeven kind. Geniet maar van de ander en wees dankbaar voor wat zij te geven hebben. Dat geeft ruimte en helpt.
Paulus heeft daar ook ‘n gedachte over in 1 Korinthe 4:4 HSV zegt hij: ‘Want ik ben mij van niets bewust, maar daardoor ben ik nog niet gerechtvaardigd. Wie mij echter beoordeelt, is de Heere.’
Paulus heeft nog een andere sleutel. Hij kijkt naar Jezus! En hoe zou Jezus naar Paulus kijken? Als ik verder lees in 1 Kor 4:4 zie ik dat Paulus een mooie mindset heeft, een dankbare ontvangst-houding. Hij kijkt niet naar de ander, omdat God zijn hart ziet en hij gelooft dat een ieder lof van God zal ontvangen.
Toen ik die bijbeltekst las, ervaarde ik dat er soms nog zo een beoordeler in mij zit, die mij soms nog zo dwars zit. Dat kon niet van Jezus zijn. Maar hoe ga ik daar dan mee om?
Ik daagde Jezus uit en vroeg Hem: Hoe beoordeelt U mij, Jezus? Weet je wat ik toen zag met m’n geestelijke ogen? Ik was zo verbaasd, ik zag niet mijzelf, maar ik zag Jezus aan t kruis. Ik zag zijn gezicht en Hij sprak vol liefde: Ik deed t voor jou! Wat deed U dan? vroeg ik. Hij zei: Ik vergaf alles, al jouw zonden. Wat blijft er dan nog van mij over? vroeg ik. Hij antwoordde: Niets en alles. Je sterft aan je vlees en je krijgt Leven van Mij en wordt gevuld door mijn Geest en dat is alles!
Ik werd er stil van … wow, wat ‘n Heer heb ik! Dus ik mag net als Paulus dankbaar zijn voor wat ik gekregen heb door steeds bewust te zijn wat ik door Zijn Geest gekregen heb en in de ontvangst-houding blijven staan. Help, me dankbaar te zijn wat U voor mij deed aan ‘t kruis! Dank U, dat U altijd zonder veroordeling naar mij kijkt. U kijkt met liefdevolle ogen naar mij. Als ik mijn aandacht op Jezus richt, dat Hij me hoort, ziet, kent en zegent in elke situatie, maakt me blij en dankbaar.
Maar als ik mezelf blijf vergelijken met anderen, voel ik me minderwaardig, ga ik uit de ontvangsthouding en houd ik veroordeling in stand. Ik kijk niet meer naar Jezus, maar met de ogen van anderen naar mezelf en keur mezelf altijd af. Wat een sleutel: ik blijf kijken in de liefdevolle ogen van Jezus zonder veroordeling, die mij altijd welkom heet. Halleluja!
Monique
Afbeelding: Schets van Monique