In memoriam Laurens van der Laan

‘Wij weten dat Hij die de Heer Jezus heeft opgewekt ook ons, net als Jezus zal opwekken’ 2 Kor 4:14.

Op 22 maart jl. overleed Laurens van der Laan, oud secretaris van het ‘Beraad Bijbel en Homoseksualiteit’ en vriend van Different en Onderweg.nu.

Hieronder woorden van herinnering geschreven door de voorzitter van het Beraad Bijbel en Homoseksualiteit, Krijn de Jong.

In Memoriam Laurens van der Laan

Bij het ontvangen van een overlijdensbericht moet ik na de eerste schok altijd eerst met mezelf in het reine komen. Heb ik hem of haar opgezocht? En, hoe was onze relatie? Wat het eerste betreft , helaas heb ik Laurens niet meer opgezocht na zijn vertrek uit het Beraad in 2022. Natuurlijk heb ik  argumenten genoeg, druk en ver weg en zo, maar toch spijt het me. We hebben nog wel enkele keren vriendelijk contact gehad, maar het had meer gekund. Gelukkig heeft Bertien van Ginhoven, de huidige voorzitter van Onderweg.nu, namens het Beraad het contact weten aan te houden en Laurens ook thuis bezocht. Tijdens die bezoekjes ging het over heden en verleden, en het gebrek aan historische kennis en diepgang in de huidige discussies. En ook dat de degelijkheid van vroeger verdwenen is. ‘In de media geldt ‘snel en kort’, waarvoor ons onderwerp zich slecht leent’. Echte Laurens waarnemingen.

Pijnlijk vond ik het dat ik, vanwege verblijf in het buitenland niet in de gelegenheid was om de begrafenis bij te wonen. Gelukkig was de dienst digitaal te volgen. Het was een waardige en moedgevende samenkomst. Als tekst voor dit afscheid werd gekozen voor 2 Kor 4:14 ‘We weten dat Hij die de Heer Jezus heeft opgewekt ook ons, net als Jezus zal opwekken.’ God werd geëerd en je voelde de liefde van de kinderen en de kleinkinderen voor hun vader en grootvader.

Nu die tweede vraag: ‘hoe was onze relatie?’ Jarenlang gaven we samen leiding aan het ‘Beraad Bijbel en Homoseksualiteit’. We werkten zodoende nauw samen, maar waren wel heel verschillend. Laurens, academisch gevormd, wetenschapper, ordelijk en evenwichtig. Ik? Door de jaren heen wat kennis bij elkaar gesprokkeld, meer bevlogen dan evenwichtig en ordelijk is niet een eigenschap die bij mij opvalt. Deze verschillen zorgden nu en dan wel voor een beetje wrijving, maar onze gemeenschappelijke passie bond ons stevig samen. Die passie was: mannen en vrouwen steunen die met hun homoseksuele gevoelens in hun dagelijks leven de Bijbelse weg willen volgen.

Beiden hoorden we niet tot de doelgroep, maar beiden hadden we een drang om mee te voelen en mee te strijden. Binnen het Beraad Bijbel en Homoseksualiteit is het gemeenschappelijk streven: hoe kunnen we in deze barre tijd ons leven vorm geven in overeenstemming met het Levende en  blijvende Woord van God.

Laurens was een zeer accurate secretaris, maar hij was meer dan dat. Hij was een meedenker. Hij wilde ook inhoudelijk mee vormgeven aan ons Beraad. Hij had een sterke neiging om op papier te denken. Zoekend, tastend, genuanceerd, maar altijd in de Bijbelse lijn. Er gingen weinig vergaderingen voorbij zonder een memo van zijn hand. Twee memo’s kon ook. ‘Interne memo’, ‘vertrouwelijk memo (voorlopige versie)’, ‘Intern memo (eerste concept)’, zo heetten ze meestal. De behandelde onderwerpen werden van alle kanten belicht. Alle nuances kwamen voorbij. Aarzelend kwam hij tot een soort (voorlopige)conclusie. Die aarzeling kwam niet voort uit onzekerheid maar uit een grote hang naar zorgvuldigheid.

Laurens combineerde in zijn leven een paar prachtige eigenschappen. Hij was standvastig en hij was waardig. Wars was hij van alle extremiteiten. Tot het uiterste probeerde hij in contact te blijven met  de andere partij. Hij ging daar echt heel ver in. Tijden de begrafenisdienst gaf zijn predikant daar een mooi voorbeeld van. Toen zijn kerk de regenboogvlag ging hijsen, was het voor Laurens onmogelijk om er te blijven. Hij schreef naar zijn predikant; ‘We staan diametraal tegenover elkaar, maar hoe kunnen we de schade beperken, hoe kunnen we voorkomen dat onze vriendschap stuk gaat’.

Behalve zijn memo’s heeft Laurens ook twee waardevolle publicaties nagelaten. Het boek ‘Mag de kerk homoseksuele levensverbintenissen zegenen?’ en de brochure ‘Buitenkerkse theorieën over homoseksualiteit’. Aan de eerste publicatie waagde hij zich pas na twaalf jaar studie. Hij was goed in nauwkeurig formuleren en zorgvuldig documenteren. Het is geen eenvoudige lectuur, van de lezer wordt gevraagd mee te denken.

Laurens hield zich niet alleen bezig met de theorie, hij wilde ook optrekken met de mensen waar het om gaat. Naar hen luisteren en samen met hen zoeken naar Gods wil. Hij was niet alleen op alle studiedagen aanwezig, maar ook aan de internationale congressen van Different nam hij enthousiast deel. Samen met zijn geliefde echtgenote Maya die hem in 2020 was ontvallen.

Laurens was niet alleen een vriend van Different en Onderweg.nu, samen met Maya waren ze als een vader en moeder. Ze stimuleerden mensen mee te gaan naar congressen en als het nodig was zorgen ze zelf voor de middelen. In alle opzichten waren ze dienstbaar.

Laurens wilde voor zijn Heer leven. ‘In elke periode van zijn leven vroeg hij zich af wat God nu van hem vroeg’, vertelde de dominee tijdens de rouwdienst. In de laatste periode was dat ‘loslaten’.  Tegen Bertien zei hij tijdens hun laatste ontmoeting. ‘Ik leun steeds meer op Jezus. Ik leer meer en meer op God te vertrouwen, mezelf aan Hem over te geven’.

Met grote dankbaarheid denken we aan Laurens en Maya terug. Hun nagedachtenis zij tot zegen.

Krijn

Foto Unsplash