Pas had ik een gesprek met mijn dochter van 16, een gelovige tiener. Het ging over seksuele identiteit. Ze vertelde over haar ervaring met liefde, aantrekkingskracht en groepsdruk en de Bijbelse gedachte over reinheid.
Rick: Laten we teruggaan naar drie jaar geleden. Je had toen gesprekken met vrienden uit de buurt.
Jayne: Ik herinner me dat we als 10, 11 en 12 jarigen op straat speelden. Een van mijn vriendinnen zong een liedje en gaf daarmee een hint over hoe ze over een andere vrouw dacht. Het leek erop dat ze ons dit niet per sé wilde vertellen, maar toch ook weer wel. Ze zei iets als: ‘Ik ben biseksueel.’
Voor mij was dit de eerste keer dat iemand die ik kende zoiets zei. Ik realiseerde me dat er iemand in mijn leven was die zich mogelijk tot mij aangetrokken zou kunnen voelen. Dat vond ik interessant. Niet vreemd, maar ook niet per sé positief. Het riep bij mij vragen op als ‘hoe werkt dat precies?’ En ‘als het haar kan overkomen als gelovig meisje, dan mij misschien ook wel.’
Rick: Ik herinner me dat we over David en Jonathan spraken. Over hoe David van Jonathan hield en hoe mensen daarvan maken dat ze een romantisch stel waren. De huidige cultuur stelt David en Jonathan graag voor als een ‘vroeg homokoppel.’ Terwijl de tekst alleen maar zegt dat ze een sterke broederlijke genegenheid hadden voor elkaar: ‘David hield van Jonathan als van zichzelf’. Zo zouden we van iedereen moeten houden, toch? Weet je nog hoe jij reageerde toen we het over David en Jonathan hadden?
Jayne: Als je me nu zou zeggen dat twee mensen van hetzelfde geslacht een diepe liefde voor elkaar kunnen ervaren, zonder dat die romantisch is, dan zou ik zeggen ‘Ja, dat zou de norm moeten zijn.’ Maar toen we erover spraken, was het een eye-opener en begreep ik geleidelijk aan meer van God. Ik hoefde me geen zorgen te maken door over die dingen na te denken en me door druk vanuit de groep gedwongen te voelen om te denken dat ik aangetrokken zou kunnen worden tot meisjes.
Rick: Je hebt inmiddels aardig wat vrienden, jongens en meisjes. Je bent nu 16. We zijn een paar jaar verder en je inzicht in de dynamiek van relaties heeft zich verdiept. Je hebt belangstelling voor jongens en je hebt relaties met meisjes. Hebben die vriendschappen zich mede kunnen verdiepen omdat je weet dat het oké is om van je vriendinnen te houden?
Jayne: In de groep mensen waar ik het meeste mee optrek, ervaar ik dat. Ik denk ook dat de Heer ieder van ons inmiddels wat volwassener heeft gemaakt. Een supergrote zegen! Ik heb nooit het gevoel dat iets moet, en ik ervaar echt zusterliefde in contact met mijn vriendinnen.
Rick: Geweldig! We hadden het er destijds over dat je liefde op verschillende manieren kunt ervaren. Romantische liefde en erotische liefde komen zo’n beetje op hetzelfde neer. Je kunt ook geestelijke liefde ervaren of emotionele liefde of liefde door een klik op intellectueel gebied. Heb je die verschillen voor jezelf kunnen ontdekken in contact met je vrienden? Zo van: ‘Oké, voor deze vriend voel ik een diepe geestelijke liefde, meer niet.’ Of: ‘Met deze vriend ervaar ik emotionele liefde.’ Heb je daar zicht op in je contacten?
Jayne: Ja, met alle meisjes ervaar ik in hoge mate emotionele liefde, omdat we in onze ontwikkeling zo op elkaar lijken; we zitten in dezelfde fase. Ik denk dat ik emotioneel en geestelijk dichter bij hen sta dan bij mijn andere vrienden. Ik heb ook een intellectuele klik met een paar vrienden met wie ik over diepe dingen kan praten, maar ook over gewone dingen. Ik heb bijvoorbeeld een vriend die graag boeken leest en van fictie houdt. Daar praten we graag over samen.
Rick: Mooi! Dat je je bewust bent van verschillende manieren waarop liefde zich kan verdiepen, maakt liefde alleen maar sterker, nietwaar? Je vertelde me dat je je aangetrokken voelt tot jongens, op een romantische manier. Ik weet dat er misschien één in het bijzonder is, maar die noemen we nu niet. Je hebt over deze dingen nagedacht. Je bent ook veranderd in de afgelopen paar jaar. Meestal weet je wel rond je 16e wel of je je aangetrokken voelt tot meisjes of jongens. Heb je het gevoel dat dit voor jou nu duidelijk is? Of ervaar je nog verwarring over deze dingen?
Jayne: Toen ik 12, 13, 14 was, was er een vrouw tot wie ik me aangetrokken voelde. Dat voelde heel echt. Soms raak ik nog in de war. Maar het belangrijkste voor mij is om te onthouden dat mijn identiteit daar niet in ligt. Dat ik mijn identiteit niet vind in mijn gevoelens.
Rick: Amen! Het is belangrijk om verleiding te kunnen identificeren. Het is zonde als je ernaar handelt. Maar je hoeft niet op grond van een verleiding te handelen. Ik denk dat het Gods bedoeling en wil is dat we realistisch zijn over verleidingen.
Jayne: Inderdaad.
Rick: Wat zou jij ervan vinden om iemand van 16, een jongen of meisje, die in verwarring is, aan te moedigen die verleiding te volgen?
Jayne: Pas was ik op een conferentie van mijn gemeente met als thema ‘vrede stichten’. Er was ruimte voor lofprijzing en aanbidding en spel. En er was onderwijs. Eén van de belangrijkste dingen die onvrede en conflicten kunnen veroorzaken is invloed van anderen. Daaronder valt ook groepsdruk. Voor mij was de druk vanuit de groep één van de grootste struikelblokken. Daardoor had ik het gevoel dat ik me aangetrokken moest voelen tot een meisje, om erbij te horen. Dat zal niet voor iedereen zo zijn. Maar bij mij zorgde dat voor problemen. Dus, ter bemoediging: ‘Laat groepsdruk je niet definiëren!’
Rick, met dank aan mijn dochter Jayne. Vrij vertaald en met toestemming geplaatst.
Foto Unsplash