Daarmee doelde ze op het Zautje van Krijn de Jong van 17 juni, onder de kop:
“Beter dan rechtszaken tegen orthodoxe christenen”.
Hij schrijft: Je zou denken dat de LHBTl+ beweging niet al te veel reden tot klagen heeft. Al twintig jaar kunnen homo’s hier met elkaar trouwen. En ze kunnen kinderen adopteren. De regenboogvlag wappert veelvuldig naast onze nationale driekleur. Pride Amsterdam viert dit jaar haar vijfentwintigjarig jubileum. En de jaarlijkse Coming Out Day is een internationaal gebeuren geworden. En dan zijn er nog de regionale Roze Zaterdagen. Al die evenementen gaan niet ongemerkt voorbij. Ministers en andere hoogwaardigheidsbekleders struikelen zo’n beetje over elkaar om zich te laten zien en om hun instemming te betuigen. Je kunt wel stellen dat de beweging de wind in de rug heeft. Maar zijn ze ook tevreden?
Niet echt. Er zijn namelijk nog steeds kerken die het homohuwelijk niet willen inzegenen. Er zijn nog scholen die de beweging geen zegen vinden. En er zijn hier en daar nog een paar mensen en een handjevol kleine organisaties die zich blijven verzetten. Het zijn er bij elkaar niet veel, maar het zijn er wel te veel in de ogen van de homoactivisten. Er moet een eind aan komen. Iedereen moet gewoon de zegeningen van onze moderne democratische rechtstaat omarmen. Eventueel met behulp van verscherpte wetgeving en van dwang. In Finland lopen op het moment rechtszaken tegen een parlementslid en tegen een bisschop. En in ons land wordt regelmatig met rechtszaken gedreigd. Is het de verleiding van de macht of is het misschien toch een uiting van onzekerheid?
De laatste tijd lees ik veel over de Chinese kerk. De druk op christenen wordt daar meer en meer opgevoerd. Ja, ze mogen er zijn, er is zelfs godsdienstvrijheid, maar het moet wel in lijn zijn met de staatsideologie. De staat is daar zelfs de Bijbel aan het herschrijven. De kerk moet ten dienste staan van het communisme. Kinderen en jongeren worden daar ‘beschermd’ tegen religie, net zoals vroeger in de voormalige USSR. Is het overgevoeligheid van mijn kant dat ik nu een dan parallellen zie tussen wat nu in China gebeurt en wat er op het moment in ons land plaatsvindt? Mag je hier nog geloven wat er in de Bijbel staat? Ja, dat mag, maar wel graag in lijn brengen met de leer van de LHBTI+ beweging. Treden er nieuwe politici aan, dan is een van hun eerste acties verklaren dat ze natuurlijk geen enkel bezwaar hebben tegen welke seksuele variant dan ook. “Iedereen mag zijn leven inrichten zoals hij zelf wil.”
Vorige week moest ik weer denken aan de discussie over de al of niet veilige refoscholen. Onderzoekers meldden onlangs dat 1 op de 9 universitaire studenten tijdens de studietijd wordt verkracht. Het onderzoeksgebied moet dus kennelijk uitgebreid worden. Ik ken weinig refo-universiteiten. Er moet duidelijk nog wat dieper worden nagedacht over de oorzaken van deze onveiligheid. De landelijke Studentenvakbond (LSVb) spreekt van een ‘hardnekkig en wijdverspreid probleem waar te veel studenten het slachtoffer van worden’. Het blijft allemaal ingewikkeld. De seksuele revolutie van de jaren zestig heeft lastige vruchten voortgebracht.