De uitspraak aan het einde van het 1e deel van dit artikel, namelijk dat vier wetten voor heidenen blijven gelden, waaronder het verbod op porneia, heeft belangrijke gevolgen voor de manier waarop we vandaag de dag omgaan met vragen over geloof en identiteit. Vooral met betrekking tot de vraag of de homoseksuele praktijk in overeenstemming is met de Bijbel en daarmee met Gods wil.
Als je accepteert dat de uitspraak van het Concilie van Jeruzalem in Handelingen 15 nog steeds van toepassing is in onze 21e eeuw, dan kun je vragen over seksuele (im)moraliteit niet zomaar onder het tapijt vegen. Degenen die zich vastklampen aan het Identiteit-eerst-model weten dat. Daarom besteden ze zelden aandacht aan het argument of er wel of geen seksuele moraal geldt. Ze richten hun energie vooral op het herdefiniëren van wat precies bedoeld wordt met het Griekse woord porneia.
Het meest voorkomende Identiteit-eerst-argument is dat seksuele handelingen die de wet van Mozes immoreel noemt, zo werden genoemd omdat er sprake was van uitbuiting of verkrachting. Zo wordt bijvoorbeeld het verbod op ‘mannen die met mannen liggen’ uit Leviticus 18:22 en 20:13 gelezen als beperkt tot prostitutie of verkrachting. Er wordt dan beweerd dat relaties en huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht niet gekenmerkt worden door dit soort geweld en daarom niet zondig zijn. Dit argument kan vanuit veel verschillende invalshoeken naar voren worden gebracht. Maar de sleutel tot helderheid op dit punt is duidelijk te krijgen wat seksuele moraliteit is in plaats van wat seksuele immoraliteit niet is.
In de Kerk van de 1e eeuw gelden twee dingen wat betreft seksuele moraliteit: trouw in het huwelijk van één man en één vrouw, en kuisheid in het ongehuwd zijn. Met zo’n heldere definitie van de seksuele moraal is het logisch dat Jezus nooit rechtstreeks spreekt over allerlei verschillende soorten seksuele immoraliteit, zoals homoseksualiteit, bestialiteit, incest en masturbatie. Nadat Hij gesproken heeft over het huwelijk, zijn Zijn discipelen verbaasd. Niet over wat Jezus wel en niet kwalificeert als seksuele moraal, maar over de implicaties daarvan voor gelovigen:
‘Zijn discipelen zeiden tegen Hem: ‘Als de zaak van de man met zijn vrouw er zo voor staat, is het beter niet te trouwen.’ Maar Hij zei tegen hen: Niet allen vatten dit woord, maar alleen zij, aan wie het gegeven is. Want er zijn ontmanden die uit de moederschoot zo geboren zijn; en er zijn ontmanden die door de mensen ontmand zijn; en er zijn ontmanden die zichzelf ontmand hebben om het Koninkrijk der hemelen. Wie dit vatten kan, laat die het vatten.’ Mattheüs 19:10–12.
Je kunt de kern van wat Jezus zegt zomaar over het hoofd te zien, als je denkt dat Hij en de mensen om Hem heen seksuele moraliteit zagen als iets genuanceerds. Maar dat deden ze niet. Het punt dat Jezus maakt was destijds niet controversieel: iemand kan óf trouwen met iemand van het andere geslacht en zich houden aan de morele standaard voor een huwelijk volgens Gods richtlijnen, óf als een eunuch worden, en vrijwillig in seksuele onthouding leven.
Paulus zegt hetzelfde als hij er in 1 Korinthe 6:8 op aandringt om ‘seksuele immoraliteit te ontvluchten’. Hij verwacht dat de gemeente in Korinthe begrijpt dat het bij seksuele immoraliteit gaat om alle seksuele praktijk buiten het huwelijk van één man en één vrouw. De schrijver van de Hebreeënbrief plaatst de reinheid van het huwelijksbed tegenover seksuele immoraliteit, met niets daartussenin:
‘Laat het huwelijk bij allen in ere zijn en het huwelijksbed onbevlekt, want ontuchtplegers en overspeligen zal God oordelen.’ Hebreeën 13:4
Het Concilie van Jeruzalem maakt duidelijk dat, hoewel de apostelen en oudsten openstaan voor het ‘bevestigen’ van de identiteit van de heidenen, om daarmee hun geloof in Christus te eren, ze ook begrijpen dat identiteit niet onder alle omstandigheden zwaarder weegt dan geloof, en bepaalde hoekstenen van het geloof voor onbepaalde tijd van kracht blijven voor alle gelovigen.
Rick E. directeur van Free in Christ Ministries, met toestemming vrij vertaald en opgenomen. Tweede deel van het artikel Faith or identity? A lesson from the Book of Acts (freeinchristministries.org)
Foto Unsplash