‘Voeg u bij Hem, de levende steen die door de mensen werd afgekeurd maar door God werd uitgekozen om zijn kostbaarheid, en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel.
Vorm een heilig priesterschap om geestelijke offers te brengen die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zijn.
In de Schrift staat immers: ‘In Sion leg Ik een hoeksteen die Ik heb uitgekozen om zijn kostbaarheid; wie daarop vertrouwt, komt niet bedrogen uit. Kostbaar is hij voor u, die erop vertrouwt.’
Voor wie er niet op vertrouwen geldt echter: ‘De steen die de bouwers afkeurden is de hoeksteen geworden.’ En: ‘het is een steen waarover men struikelt, een rotsblok waaraan met zich stoot.’
1 Petrus 2: 4-8a
Alle mensen reageren op Jezus, begrijpen we van Petrus.
De een luistert en gaat Hem vertrouwen. De ander ergert zich, stoot zich. De een zegt: ‘Wat U zegt betekent alles voor mij!’ De ander: ‘Wat een onzin zeg!’
God maakt een onderscheid tussen geloof en ongeloof, vertrouwen en wantrouwen.
Het is bij Hem niet zo van: ‘Oké, jullie zijn allemaal zondaars en tegelijkertijd zijn jullie toch ook weer niet zulke ellendelingen.
Nee.
God verbindt geloof en vertrouwen in Jezus aan Zijn komende rijk, blijdschap, niet bedrogen uitkomen!
Ongeloof en wantrouwen jegens Hem is gekoppeld aan struikelen en je stoten.
Blijkbaar is God gevoelig voor hoe wij reageren op Jezus.
Hij is immers Zijn enige Zoon!
En voor ons de enige Weg. Terug naar de Vader!
