‘Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgekocht..!’ Galaten 5:1
Waar Jezus ons van vrijkoopt, dat heet ‘zonde’. Een lastig woord. We houden er niet van.
In de Bijbel staat ‘zonde’ voor twee dingen.
Allereerst voor onze situatie in deze wereld. We leven gescheiden van God, de Bron van eeuwig leven. We zijn sterfelijke mensen. We maken het dagelijks mee hoe kwetsbaar we zijn!
Zonde staat ook voor ons gedrag. We hebben Hem niet lief met heel ons hart en ons verstand en onze kracht. En doen daardoor Hem, alsook onszelf en anderen tekort.
‘t Probleem zit bij ons van binnen. We kunnen zo gemakkelijk trots, leugenachtig en ontrouw zijn. We rivaliseren uit angst, zouden zelf god willen zijn. Misschien niet al die dingen tegelijkertijd. Maar toch.
Zo hopen we overeind te blijven in deze wereld. We hebben het ons aangeleerd in de loop van ons leven. En zat dat er nu maar bij ons opgeplakt. Aan de buitenkant. Dan kon je het eraf scheuren. Maar het zit van binnen, in ons hart. Ons hele mens-zijn is ervan doortrokken.
Dat weet God. Daarom besloot Hij het niet aan te laten komen op ónze welwillendheid en toewijding. Nee. Onbestendig en kwetsbaar als we zijn in onze gevoelens, ons denken en onze lichamelijkheid!
Het vrijkopen door Jezus houdt twee dingen in.
Allereerst de verbreking van de macht van de dood over je leven. Jezus is immers opgestaan! Wie in Hem gelooft ontvangt eeuwig leven. Dat blijft. Dwars door de dood heen.
Vervolgens begint er nieuw leven, herschepping en herstel naar Gods blauwdruk, in ieder die gelooft. In ons samen die geloven. We mogen oude manieren leren afleggen en nieuw leven aandoen. Zodat de vrucht van de Heilige Geest zichtbaar kan gaan worden in ons doen en laten, met mooie kanten als liefde en zelfbeheersing.
In het offer van Jezus ligt ons behoud.
Mag Hij Zijn werk doen in ons hart. Mag Hij centraal staan in de gemeente.
Hoelang nog?
Totdat Hij komt, de Heer. Onze Bruidegom. Die Zijn leven gaf om ons bij Zich te hebben.
Voor altijd!
