Van de voorzitter Jan Karreman
I; Australische bisschoppen aangeklaagd om publicatie over traditioneel huwelijk. De bisschoppen in dat werelddeel publiceerden in een boekje de uitgangspunten van het traditionele huwelijk zoals de Bijbel dat altijd geleerd heeft en nog steeds leert. “Don’t Mess With Marriage”. Het lesboekje is door geheel Australië verspreid, alsook op de vele eilanden die erbij horen, waaronder Tasmanie. Ik las in het artikel in het blad ‘Opwekking’ dat er in dit boekje respectvol wordt geschreven over mensen die zich tot hetzelfde geslacht aangetrokken voelen. De brochure verhaalt over het van oudsher en oorspronkelijke Bijbelse huwelijk: ‘Hun fysieke, geestelijke, psychologische en seksuele verschillen laten zien dat ze voor elkaar bedoeld zijn. Hun eenheid maakt ze heel, en door hun eenheid “in één vlees”, ontvangen ze samen kinderen die “vlees van hun vlees zijn”.’ Vanwege de publicatie en de verspreiding van dit boekje is er door andersdenkenden over het huwelijk een aanklacht ingediend tegen de katholieke bisschoppen in Australië!
Dit lezend moest ik terug denken aan de oprichting van Stichting Onderweg.nu oorspronkelijk St.Onze-Weg.
Het was in de begin tachtiger jaren dat we onze visie op homo-seksualiteit en huwelijk formuleerden; In de jubileum bundel vanwege ons 25 jarig bestaan, uit 2007, lees ik het als volgt;
Onze Weg is opgericht in 1982 om op te komen voor de belangen van christenen met homo-seksuele gevoelens en om het bijbelse gedachtegoed rond homoseksualiteit uit te dragen. Bij het bekijken van artikelen en foto’s uit de begintijd komt het gevoel boven: wat een andere tijd was dit! Wezenlijk is er niet zoveel veranderd. Misschien dat we zaken wat anders verwoorden – bijvoorbeeld de term homofiel gebruiken we niet meer – maar net als de mensen van het eerste uur geloven we dat echte vrijheid alleen te vinden is in Christus.
Dat we onze visie nog steeds respectvol willen blijven en moeten uitdragen, blijkt wel uit bovenstaande situatie in Australië.
Toch ervaar ik ook discriminatie in deze tijd over ons geluid, het lijkt wel of dat er niet meer mag zijn: het openstaan voor Gods principes en daarin zegen en vernieuwing ervaren. Zelfs ook vervulling in verlangens, maar op een andere manier als de wereld leeft. Shalom….dat is vrede met God in elk facet van ons leven.
II; Moeite, tegenwerking en andere geluiden in het afgelopen jaar:
Wat een moeite en energie heeft het gekost om een goede website te maken en in de lucht te houden. Ik hoop echt dat deze vernieuwde website echt gaat werken.
En wat komen er een veelheid van geluiden en beelden en informatie op ons af, die het unieke van het huwelijk in Bijbels perspectief veranderen. Dat heeft natuurlijk ook impact op ons als bestuur van Onderweg.nu. Toch willen wij ons niet laten weg discrimineren en ons unieke en kwetsbare en prachtige geluid blijven laten horen.
III; Al weer enige jaren lees ik samen met mijn vrouw uit een dagboek van wijlen Thijs Weerstra geheten ‘LichtInval’!
Hij beschrijft in een overdenking geheten ‘Alsmaar verlangen’ een mooi bijbels kernbegrip.
Verlangen! naar heelheid: En zegt dan ook; nooit staat ons verlangen stil. De mens is een excentriek wezen en een excentrisch wezen: het middelpunt van zijn leven ligt buiten hemzelf. Maar niet alleen de mens verlangt, ook heel de schepping verlangt. De natuur om ons heen is aangelegd op voltooiing, en die vindt plaats als duidelijk wordt wie en wat de kinderen van God zijn. We zullen eens worden, wat we ten diepste zijn. En wat dat dan is, daarvan hebben wij een beeld gekregen, toen De Zoon van God openbaar werd: midden in deze schepping kwam Hij om ons diepste verlangen te vervullen.
Wat een mooi bijbels weten met de achterliggende kerstdagen. Hij, Jezus kwam naar deze aarde om ons diepste verlangen te vervullen. Ik hoop en bid dat we elkaar blijven bemoedigen en vinden in dit verlangen naar Shalom.