Door het geloof…

‘Door het geloof heeft Mozes…’ Hebreeën 11:24-28

Hoe zie jij vandaag een man of vrouw met een groot geloof? Wat doet hij of zij dat jou inspireert?

In Hebreeën 11 vinden we een lijst van mannen en vrouwen met geloof. Daarin komen we bekende namen tegen zoals Abel, Noach, Abraham, Mozes en Rachab. Maar ook minder bekende namen, zelfs mensen van wie alleen God de naam kent.

Elke persoon is door God zelf geplaatst in deze ‘hall of fame’ van geloofshelden. Het lezen van dit hoofdstuk kan ons helpen om ons begrip van wat het betekent om een man of vrouw van geloof te zijn, opnieuw te kalibreren. Probeer het maar eens!

De term ‘gelovige’ is Bijbels. Maar ik vermijd het vaak. Waarom? Omdat elk mens ergens in ‘gelooft’. Wat een echte christen uniek maakt, is niet dat hij of zij een ‘gelovige’ is, maar de inhoud van zijn of haar geloof. Hoe toonde Mozes zijn geloof?

1.Mozes weigerde“Door het geloof heeft Mozes, toen hij groot geworden was, geweigerd een zoon van de dochter van de farao genoemd te worden” (vs24).  

Een deel van het volgen van de Heer Jezus is ‘nee’ zeggen tegen de zonde. Om de Heer effectief te dienen, zullen we ook ‘nee’ moeten leren zeggen tegen goede dingen die te veel van onze tijd, energie of middelen in beslag nemen, dingen die ons afleiden. Beide worden genoemd in Hebreeën 12:1. Om goed te wedloop te kunnen lopen, worden we aangemoedigd “alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt” af te leggen.

2. Mozes koos“Hij koos ervoor liever met het volk van God slecht behandeld te worden dan voor een ogenblik het genot van de zonde te hebben” (vs25).

Het christelijke leven bestaat niet uit het vermijden van zonde. Jezus volgen is iets positiefs. Het gaat  om leren tegen de juiste dingen ‘ja’ te zeggen. De richting van ons leven wordt bepaald door de grote en meestal kleine dagelijkse keuzes die we maken.

3. Mozes keek vooruit“Hij beschouwde de smaad van Christus als grotere rijkdom dan de schatten in Egypte, want hij had het loon voor ogen” (vs26).

Mozes had iets ‘voor ogen’ en wat hij zag beïnvloedde zijn waarden en prioriteiten. Welk ‘loon’ of beloning had Mozes in gedachten? Waarschijnlijk het Beloofde Land. Maar net als David en vele anderen had Mozes ook de eeuwigheid voor ogen, “overvloed van blijdschap is bij Uw aangezicht, lieflijkheden zijn in Uw rechterhand, voor altijd” (Ps 16:11).

Beïnvloedt jouw kijk op de eeuwigheid jouw waarden en keuzes van vandaag?

Waarschijnlijk weet je dat Mozes ongehoorzaam aan God was en daarom mocht hij het Beloofde Land niet binnengaan (Num 20:6-13). Bij God is er vergeving. Dat is zeer goed nieuws! Maar soms heeft onze zonde blijvende gevolgen op aarde.

Bijna 1500 jaar later “spraken twee mannen met Hem [Jezus]; het waren Mozes en Elia. Zij verschenen in heerlijkheid en spraken over Zijn heengaan” (Luk 9:30-31). Deze ontmoeting vond plaats op de berg der verheerlijking. God zelf bracht Mozes het Beloofde Land binnen! Wat een prachtige herinnering aan Gods genade!

4. Mozes hield vol“Door het geloof heeft hij Egypte verlaten zonder bevreesd te zijn voor de toorn van de koning. Want hij bleef standvastig, als zag hij de Onzichtbare” (vs 27).

De eerste keer dat Mozes Egypte verliet was hij bang. Hij had net een Egyptenaar gedood. Veertig jaar later verliet Mozes Egypte op een andere manier. De Heer was bij hem. Hij was moedig. Hij was niet bang. De volgende 40 jaar, waarin hij de Israëlieten in de woestijn leidde, waren moeilijke jaren. Het volk klaagde vaak. Hij kreeg te maken met aanvallen van buitenaf en van binnenuit.

Nergens lees ik dat iemand Mozes bedankte voor zijn inspanning. Hoe hield Mozes vol? Er wordt ons verteld dat hij de Onzichtbare zag. Ja, bij de brandende struik, op de top van de berg Sinaï en in de Tent van Ontmoeting. Maar door het geloof leerde hij ook dagelijks te leven en te vertrouwen op Zijn aanwezigheid: “Als Uw aangezicht niet meegaat,” zei Mozes, “laat ons dan van hier niet verder trekken” (Ex. 33:15).

Als je wilt volharden in je keuze voor een celibatair leven, in je relaties, in je huwelijk, in het opvoeden van je kinderen, in het dienen van anderen, in het uitoefenen van je roeping of bediening, zelfs als je wilt volharden in aanbidding, moet je ook leren om Hem die onzichtbaar is te ‘zien’.

Als we met volharding de wedloop willen lopen die voor ons ligt, moeten we leren “het oog gericht   te houden op Jezus” (Heb. 12:2).

5. Mozes vierde“Door het geloof heeft hij het Pascha ingesteld en het besprenkelen met het bloed, opdat de verderver van de eerstgeborenen hen niet zou treffen” (v.28).

Op de dag voordat de Israëlieten Egypte zouden verlaten, kreeg elk gezin de opdracht om een lam te slachten en het bloed daarvan op de deurposten van hun huis te smeren, en ‘als Ik het bloed zie, zal Ik u voorbijgaan” (Ex 12:13).

Door het geloof gehoorzaamden Mozes en de Israëlieten en waren ze veilig. Hun redding hing niet af van de intensiteit van hun geloof, maar van de kracht van het bloed.

Dat principe geldt ook voor jou en mij vandaag. In tegenstelling tot de andere Joodse feesten werden de instructies voor de viering van het Pascha aan Mozes gegeven toen hij nog in Egypte was. In dit stadium had hij alleen de belofte van bevrijding. Mozes en de Israëlieten vierden dit eerste Paschafeest ‘door het geloof’.

Als wij het Avondmaal vieren, kijken we ‘door het geloof’ terug en rusten we in het voltooide werk van de Heer Jezus. En ‘door het geloof’ kijken we ook vooruit om de dood van de Heer te verkondigen “totdat Hij komt” (1 Kor 11:26).

Door het geloof maakte Mozes goede keuzes, hield hij vol en vierde hij zelfs feest. Laten wij dat ook doen!

Philip – Vernieuwd