In het dagboekje van Sarah Young ‘Dicht bij Jezus’ heeft de Heer iedere dag een boodschap voor mij, als lezer.
Toen ik het boekje kreeg, voelde ik weerstand tijdens het lezen. Achteraf gezien kwam het toen veel te dichtbij. Het is zo persoonlijk en dat was ik niet gewend.
Eigenlijk draait het steeds om één ding: blijf dicht bij Jezus! In Zijn gezelschap kun je alles aan.
Je moet Zijn nabijheid wel heel bewust zoeken. Met heel je hart. Anders vind je Hem namelijk niet. Er zijn zoveel dingen die afleiden. Het is net of ik iedere keer opnieuw herinnerd moet worden aan Hem.
Daarom bouw ik vaste momenten in om te lezen en te bidden en me bewust terug te trekken uit deze chaotische en lawaaierige wereld.
Ik kan me behoorlijk verliezen in alles wat nog moet vandaag.
Behalve bidden, leer ik nu ook om God te loven.
In mijn streng christelijke opvoeding was daar weinig aandacht voor. De nadruk lag op de slechtheid van de mens en niet op de grootheid van onze Drie-enige God. In de kerk zongen we vooral boetpsalmen en weinig lofliederen.
Dat laatste heb ik gemist.
Nu kan ik genieten van het samen met anderen zingen van Gods lof. Nu durf ik het aan om te zeggen dat God in Jezus Christus ook in míjn leven grote dingen heeft gedaan.
Langzaam verdwijnt de schroom.
Ik ben mijn ouders dankbaar voor wat ze probeerden over te brengen. Door hen ben ik vertrouwd met de Bijbel en de kerkgang.
Wat ik betreur is dat er nooit open gesproken is over mijn gevoelens voor vrouwen. Ik heb het wel geprobeerd. Maar stuitte op grote weerstand. Het heeft me eenzaam gemaakt in mijn strijd.
God gaf me gelukkig mensen waar ik wél terecht kon met mijn geworstel.
Uiteindelijk vond ik rust: dicht bij Jezus. In Zijn nabijheid voel ik me kalm en sterk!
Johanna
