Jodi Carlson schrijft op de site van SSAhope (hoop voor wie worstelt met aantrekking tot hetzelfde geslacht) over wortels van vrouwelijke homoseksualiteit. We plaatsen het artikel in drie delen, en wat ingekort. Het Engelstalige artikel vind je onder de link:
https://www.ssahope.com/roots_of_lesbianism.html
Ontwikkelingsstadia: hoe vrouwen homoseksuele aantrekking ontwikkelen
Kindertijd
De belangrijkste invloed in het leven van een meisje is haar relatie met haar moeder. Idealiter verbindt ze zich allereerst aan haar, en ziet zij haar als degene die voorziet in al haar basisbehoeften als voedsel, warmte, bescherming, veiligheid en liefde. De band tussen moeder en baby versterkt haar gevoel van veiligheid en zekerheid. Die hechting is de basis van haar vrouwelijke identiteit.
Vervulling van basisbehoeften kan op allerlei manieren worden verstoord. Een ziekenhuisopname kan het hechtingsproces onderbreken, net als afwijzing, verlating of scheiding van moeder. Hoe vroeger de scheiding en verwaarlozing, hoe dieper de gevoelens van isolement en verlatenheid, en hoe groter de gevoeligheid voor verwarring wat seksuele identiteit betreft. Het ontbreken van hechting aan moeder is nooit dé oorzaak van homoseksualiteit. Wel opent het de deur naar gevoeligheid voor aantrekking tot hetzelfde geslacht in volgende ontwikkelingsstadia, zoals bij de vorming van iemands genderidentiteit.
Genderidentiteit
Iemands zelfgevoel wordt weerspiegeld in haar psychologische, gedrags- en cognitieve toestand. Genderidentiteit verwijst ook naar iemands eigen indruk van mannelijkheid of vrouwelijkheid.
Peutertijd
Meisjes hebben de aanmoediging en betrokkenheid van moeder nodig. Zij is de belangrijkste persoon met wie zij zich identificeert. In deze relatie leert zij wat vrouwelijkheid en meisje zijn is. Als moeder tevredenheid uitstraalt, dan zal het meisje waarschijnlijk ook een positief gevoel over vrouwelijkheid en meisje zijn ontwikkelen.
Als zij moeder ervaart als afstandelijk en kritisch, dan kan zij zich terugtrekken. Omdat dichtbij zijn pijn en afwijzing oplevert. Door die terugtrekking kan er een defensieve onthechting ontstaan, die de basis legt voor het omgaan met anderen in de toekomst. Het kan het aangaan van verbindingen en relaties lastig maken.
Defensieve onthechting?
Patricia Graham, voormalig lesbiënne, schrijft: ‘Als je behoefte aan liefde voor hetzelfde geslacht wordt onderdrukt, intimiteit en identificatie met de ouder van hetzelfde geslacht mislukt, dan resulteert dat in onthechting van het kind. Dat is een bewust of onbewust besluit om je te beschermen door je vertrouwen en genegenheid in te trekken. Liefde die wordt aangeboden, ontvangt het kind dan niet meer.’
Vaders’ rol is cruciaal. Zijn bevestiging versterkt zijn dochters gender en identiteit. Als zij opgroeit in een vriendelijke, open omgeving met rustgevende relaties, dan zullen dergelijke relaties zich geleidelijk aan verdiepen en uitbreiden. ‘Scheiding, wantrouwen of tekort in de relatie met haar ouders, zijn verwoestend voor haar ziel en haar identiteit,’ schrijft Janelle Hallman. Het kan daardoor moeilijk voor haar worden goede relaties op te bouwen.
Jeugd
Het is belangrijk dat opgroeiende meisjes hun vrouwelijke identiteit leren respecteren. Vrienden zijn daarbij belangrijk voor het bouwen aan een fundament waarop je identiteit en gezonde relaties worden gevormd. Als een meisje een ander meisje vindt met dezelfde interesses, dan bevestigt zo’n vriendschap haar vrouwelijke identiteit.
Vriendschappen kunnen ook mislukken. Bijvoorbeeld doordat iemand vaak verhuisd, omdat er geen kinderen in de buurt wonen, of doordat misbruikervaringen en andere emotionele wonden je vermogen om relaties aan te gaan negatief beïnvloeden. Vrienden kunnen soms ook onbedoeld verwarring zaaien die je leven lang meegaat.
Puberteit en adolescentie
Geleidelijk aan wordt de relatie met moeder en vader vervangen door die met leeftijdsgenoten. Vrienden kunnen bepalend zijn. Het is belangrijk dat een meisje zich identificeert met meisjes van haar leeftijd, en tegelijkertijd onafhankelijker wordt. Als ze zich erbij voelt horen, geaccepteerd en aangemoedigd in haar vrouwelijkheid, dan zal haar identiteit floreren. Helaas voelen tieners zich er vaak niet bij horen. Meedoen aan activiteiten en zoeken naar raakvlakken met leeftijdsgenoten blijven dan cruciaal.
Het verschil tussen jongens en meisjes kan helpen om de eigen identiteit te verstevigen: het ánders zijn. Dat maakt contact met leeftijdsgenoten van hetzelfde en het andere geslacht belangrijk. Als er in eerdere stadia niet in haar behoeften is voorzien, dan kan dat zorgen voor extra kwetsbaarheid. Verbondenheid kan dan een lastig thema zijn in relaties. Ze weet misschien nog niet wie ze is, hoe ze zich moet verhouden tot mannen en vrouwen. De kiem voor emotionele afhankelijkheid kan dan al gelegd zijn, waardoor relaties met vrouwen afhankelijke trekken krijgen.
‘Emotionele afhankelijkheid houdt in dat een vrouw haar identiteit en welzijn in een andere vrouw legt,’ schrijft Janelle Hallman, ‘en zich alleen gewaardeerd en veilig voelt in verbondenheid met die ander.’ Als die relatie bedreigd wordt, raakt ze in crisis omdat haar eigen identiteit nog maar weinig gevormd is en niemand haar meer bevestigt als persoon. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel van zoeken naar je eigen identiteit via homoseksuele relaties.
Volwassenheid
Bij de strijd met homoseksuele gevoelens gaat het vooral om emotionele behoeften aan gehechtheid en veiligheid. Niet zozeer om seksuele drift. ‘Velen van ons die op dit gebied werken, beschrijven de kern van een lesbische relatie als emotionele afhankelijkheid,’ aldus Janelle Hallman.
Verandering is mogelijk
De dynamiek van vrouwelijke homoseksualiteit begrijpen, kan hoopgevend zijn voor wie worstelt met aantrekking tot hetzelfde geslacht. Vrouwelijke homoseksuelen kunnen echter ook wel boos of sceptisch reageren als je zegt dat verandering mogelijk is. Door de kracht van God.
Laten we de studieresultaten van dr Spitzer, nog eens bekijken, die ik aan het begin van dit artikel noemde.
‘Net als de meeste psychiaters dacht ik dat homoseksueel gedrag niet kon worden weerstaan, en seksuele geaardheid niet kan veranderen. Nu meen ik dat dat niet waar is. Sommige mensen veranderen,’ schrijft hij. Hij interviewde 200 proefpersonen. De meesten zochten verandering omdat de homoseksuele levensstijl voor hen onbevredigend was en hen in conflict bracht met hun geloof. ‘Verandering van homoseksualiteit naar heteroseksualiteit is geen kwestie van ‘of, of’, maar vindt plaats op een continuüm, met een geleidelijke afname van homoseksualiteit en groei van heteroseksualiteit,’ schrijft dr Spitzer.
In 1962 concludeert Dr. Bieber: ‘Een heteroseksuele verschuiving is mogelijk voor alle homoseksuelen die gemotiveerd zijn om te veranderen.’
Er is hoop
Als je worstelt met homoseksuele gevoelens en je gevangen voelt, is er hoop!
Dit artikel maakt duidelijk, dat er geen eenduidige oorzaak van vrouwelijke homoseksualiteit aan te wijzen is. Dat geldt ook voor het overwinnen van homoseksualiteit. Geen enkele methode werkt voor iedereen. God maakte ons als individuen. Ieders verhaal is anders, net als ieder herstel. Er staan echter tal van organisaties en mensen klaar om je te helpen op je weg. Jij bent de reden dat ze bestaan. Aarzel niet om contact met hen op te nemen!
