Ik groeide op in een christelijk gezin. Over seksualiteit werd thuis weinig gesproken. ‘Seks is iets voor een man en een vrouw’, daar bleef het bij.
Toen ik als 12, 13-jarige aangaf dat ik naast jongens ook meisjes leuk vond, was de reactie: ‘Je bent nog jong, dit zijn gevoelens, laat het maar even voor wat het is. En val je op meiden, dan wijzen we je niet af.’
Dat gaf me ruimte en minder druk.
Vanaf mijn studententijd ging ik los in het uitgaansleven. Centraal stond feesten, doen wat je gevoel je zegt en daar volop van genieten.
Dat was voor mij vrijheid.
Ik heb ook echt geloofd ‘dit is het leven, ik kan doen wat ik wil, ik doe wat ik voel en dat is het.’
Uiteindelijk kwam ik daar bedrogen mee uit.
Mijn levensstijl, waarvan ik eerst zei ‘Dat geeft mij vrijheid’, was op een gegeven moment een leven dat mij ging beheersen. Ik kon niet meer zonder…’