‘… God heeft in ons hart de Geest van zijn Zoon gezonden, die ‘Abba, Vader’ roept.’ Galaten 4:6b
In het moderne Hebreeuws is het woord ‘Abba’ nog steeds het woord voor vader.
Paulus schrijft het onvertaald op: ‘Abba!’
Dat woord drukt de warme en intieme vertrouwelijkheid uit tussen een kind en zijn vader. Het Nederlandse woord ‘Páppa’ drukt dat nog beter uit dan ‘Vader.’
‘Páppa!’
Dat roept een kind in reactie op vader die zachte woordjes zegt.
Zo van:
‘Ik hou van je, lief kind.’
En: ‘Kom eens rustig bij Me zitten. Kruip maar tegen Mij aan.’
Of: ‘Ik houd van je, ook op momenten dat je worstelt met van alles en nog wat en je je ver van Mij voelt en denkt dat ik je niet hoor.’
Door dat woord ‘Abba’ te gebruiken, maakt Paulus duidelijk dat de Geest van God die vertrouwelijkheid en intimiteit tussen God en jou in je hart binnenbrengt.
Vanuit jezelf kan je schuw zijn, het gevoel hebben dat je zijn liefde niet waard bent. Er zijn er die wantrouwig geworden zijn jegens God, door hun ervaringen met mensen: vaders, moeders en anderen.
Misschien ben je ontmoedigd. Moe van alles wat speelt in je hart en leven, en in de wereld om je heen.
Maar de Geest van God en Jezus, die ook Trooster heet, werkt en vecht net zolang door tot jij die gelooft ook van blijdschap gaat roepen: ‘Abba, Vader!’
